Οι δαπάνες διαβίωσης για ρύθμιση δανείων – με πόσα χρήματα υπολογίζουν ότι ζει μία οικογένεια

Οι κατά περίπτωση «εύλογες δαπάνες διαβίωσης» ανακοινώθηκαν από το  υπουργείο Ανάπτυξης, οι οποίες θα λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη από τις τράπεζες για τη ρύθμιση των δανείων των νοικοκυριών που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις δανειακές υποχρεώσεις τους. Η εξόφληση θα γίνεται με μικρότερες και λιγότερο επαχθείς δόσεις, μεγαλύτερης διάρκειας.
Πλέον, οι τράπεζες και οι δανειολήπτες θα συνεννοούνται και θα προχωρούν σε διευθέτηση των οφειλών με τέτοιο τρόπο ώστε οι οικογένειες να μην ασφυκτιούν. Πιο συγκεκριμένα: σύμφωνα με έρευνα που έκανε η ΕΛΣΤΑΤ σε 3.577 νοικοκυριά, κατέγραψε τα έξοδα που χρειάζονται για να ζήσουν. Πρόκειται για καθαρά ποσά, δηλαδή όπως προκύπτουν μετά την αφαίρεση φόρων και εισφορών.
Ποιες είναι οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης σύμφωνα με το υπουργείο

• για ένα άτομο οι εύλογες μηνιαίες δαπάνες διαβίωσης ανάλογα με την ομάδα που ανήκει είναι από 537 ευρώ έως 682 ευρώ,
• για ένα ζευγάρι από 906 ευρώ έως 1.160 ευρώ,
• για έναν ενήλικα με ένα παιδί από 758 ευρώ έως 962 ευρώ,
• για ένα ζευγάρι με ένα παιδί από 1.126 ευρώ έως 1.440 ευρώ,
• για ένα ζευγάρι με δυο παιδιά 1.347 ευρώ έως 1.720 ευρώ,
• για ένα ζευγάρι με δυο παιδιά και επιπλέον εξαρτώμενο μέλος από 1.555 ευρώ έως 2.016 ευρώ
• για ένα ζευγάρι με τρία παιδιά από 1.568 ευρώ έως 2000 ευρώ
• για ζευγάρι με τρία παιδιά και ένα εξαρτώμενο μέλος από 1.776 ευρώ έως 2.296 ευρώ, και
• για ζευγάρι με 4 παιδιά 1788 ευρώ έως 2.280 ευρώ.

Ο υπολογισμός των εύλογων δαπανών διαβίωσης έγινε από εμπειρογνώμονες των υπουργείων Ανάπτυξης και Οικονομικών και στηρίχθηκε στα στοιχεία της Έρευνας Οικογενειακών Προϋπολογισμών (ΕΟΠ) που διενεργείται κάθε χρόνο από την Ελληνική Στατιστική Αρχή. Η έρευνα αυτή συγκεντρώνει αναλυτικές πληροφορίες από αντιπροσωπευτικό δείγμα νοικοκυριών της χώρας ανεξάρτητα από το αν έχουν δάνειο ή όχι, σχετικά με τις δαπάνες διαβίωσής τους.
Τα αγαθά και οι υπηρεσίες που καταναλώνουν τα νοικοκυριά ταξινομούνται σε ομάδες ανάλογα με το ποσό απαραίτητα είναι για τη διαβίωση. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται ειδική διεθνής κλίμακα ταξινόμησης (COICOP).
Το μηνιαίο σύνολο των δαπανών αυτών θα λειτουργεί ως σημείο αναφοράς, ώστε να αξιολογείται η δυνατότητα κάθε οφειλέτη να εξυπηρετεί τις δανειακές του υποχρεώσεις, με βάση το εισόδημα του και αφού καλύψει τις ανάγκες διαβίωσής του. Μέσω αυτού του πλαισίου επιδιώκεται η εξωδικαστική επίλυση των διαφορών μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζών, και παρέχεται ένας μπούσουλας ώστε να οι δύο πλευρές να καταλήγουν σε κοινά αποδεκτές και βιώσιμες λύσεις ως προς την εξυπηρέτηση των δανείων.
Οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης αναφέρονται στα έξοδα που κάνει ένα νοικοκυριό πέραν αυτών που απαιτούνται για την εξασφάλιση κατοικίας. Συνεπώς το ποσό του ενοικίου για την εξασφάλιση πρώτης κατοικίας, προστίθεται ξεχωριστά στα οικονομικά στοιχεία που δηλώνει ο δανειολήπτης. Κάθε νοικοκυριό αντιμετωπίζεται ως μια ξεχωριστή περίπτωση με διαφορετικές ανάγκες.
Πώς γίνεται ο προσδιορισμός των εύλογων δαπανών
Γι” αυτό και ο προσδιορισμός των εύλογων δαπανών, θα γίνεται σε εξατομικευμένη βάση, με χρήση ειδικών συντελεστών στάθμισης ανάλογα με τη σύνθεση του νοικοκυριού.
1η ομάδα: αφορά τις πιο βασικές δαπάνες για τη διαβίωση του νοικοκυριού, οι οποίες περιλαμβάνεται η διατροφή, η ένδυση και υπόδηση, τα λειτουργικά έξοδα κατοικίας, η μετακίνηση, η επισκευή και συντήρηση επίπλων και οικιακού εξοπλισμού, τα είδη οικιακής κατανάλωσης και ατομικής φροντίδας, η ενημέρωση και μόρφωση, οι υπηρεσίες τηλεφωνίας και ταχυδρομείων, τα είδη και οι υπηρεσίες υγείας, οι υπηρεσίες εκπαίδευσης, οι υπηρεσίες κοινωνικής προστασίας και οι οικονομικές υπηρεσίες.
2η ομάδα: περιλαμβάνει επιπλέον δαπάνες εστίασης.
3η ομάδα: περιλαμβάνει επιπλέον διαρκή αγαθά και συσκευές
4η ομάδα: περιλαμβάνει επιπλέον δαπάνες για κατανάλωση αλκοολούχων ποτών και καπνού, αεροπορικές μετακινήσεις, τουριστικές υπηρεσίες και υπηρεσίες αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού.
Παράλληλα οι τράπεζες θα πρέπει να μπορούν να προτείνουν και άλλου είδους ρυθμίσεις, συνυπολογίζοντας:

• Την οικονομική κατάσταση
• Το συνολικό ύψος και τη φύση των χρεών
• Την τρέχουσα ικανότητα αποπληρωμής
• Την προβλεπόμενη και αναμενόμενη ικανότητα αποπληρωμής του δανειολήπτη