Η καλλιέργεια της αμυγδαλιάς - Προοπτικές

Η αμυγδαλιά «ανθίζει» κέρδη για τους αγρότες

Δυναμική είσοδος στις ξένες αγορές για το ελληνικό αμύγδαλο, που υπερτερεί σε ποιότητα και γεύση

Συμβόλαια με εταιρείες εξασφαλίζουν ικανοποιητικό εισόδημα στους παραγωγούς
Ελκυστικές αποδόσεις εμφανίζει η καλλιέργεια του αμύγδαλου με όρους συμβολαιακής γεωργίας, αποτελώντας μια ικανοποιητική πρόταση ενασχόλησης στον αγροτικό τομέα με σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης εντός και εκτός ελληνικών συνόρων.

Η συγκομιδή του αμύγδαλου γίνεται με ράβδισμα των κλαδιών και συγκέντρωση των αμύγδαλων επάνω σε δίχτυα που απλώνονται στη βάση των δέντρων. Τα τελευταία χρόνια η συγκομιδή γίνεται και με μηχανήματα δόνησης

Μπορεί το 2011 να ήταν μια κακή χρονιά για την καλλιέργεια του αμύγδαλου λόγω σημαντικής πτώσης των τιμών παραγωγού, ωστόσο η χρονιά που έρχεται εκτιμάται ότι θα είναι μια από τις καλύτερες χρονιές για τους παραγωγούς τόσο σε επίπεδο παραγωγής, όσο και σε επίπεδο τιμών που παρουσιάζουν διαρκώς ανοδικές τάσεις.

Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Κων/νος Λαναράς, υπεύθυνος της εταιρείας μεταποίησης ξηρών καρπών Agronuts στην περιοχή της Λάρισας που εφαρμόζει το σύστημα συμβολαιακής γεωργίας, «η νέα χρονιά θα φέρει χαμόγελα στους παραγωγούς».

Εχει δοθεί μεγάλη έμφαση στην ποιότητα του ελληνικού αμύγδαλου που είναι ασύγκριτα ανώτερο από τα αμύγδαλα ΗΠΑ, Τουρκίας και Ισπανίας και παρόλο που είναι πιο ακριβό, μπαίνει δυναμικά τα τελευταία χρόνια στις ξένες αγορές.

Οι παραγωγοί θα πρέπει να δώσουν μεγάλη σημασία στην επιλογή της ποικιλίας που θα διαλέξουν όσον αφορά την αντοχή της στην ξηρασία και στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού

«Η καλλιέργεια της αμυγδαλιάς -αναφέρει ο κ. Λανάρας- είναι μια αποδοτική καλλιέργεια. Εμείς πρώτοι εφαρμόσαμε τη συμβολαιακή γεωργία στο αμύγδαλο. Μπαίνοντας λοιπόν στο συμβόλαιο ο παραγωγός έχει εξασφαλισμένη την πώλησή του για τα επόμενα 12 - 15 χρόνια. Από εκεί μπαίνει στην ολοκληρωμένη διαχείριση που σημαίνει ότι έχει συνεχή παρακολούθηση από τους γεωπόνους, άρα ποιοτικότερο προϊόν και πιο αποδοτικό το κτήμα. Εχει επίσης ένα μπόνους το κιλό στον φλοιό πάνω από τους συμβατικούς παραγωγούς».

Τα προτερήματα του αμυγδάλου είναι το σταθερό εισόδημα, η σταθερά αυξανόμενη ζήτηση, το γεγονός ότι είναι ανθεκτικό σε ασθένειες και μύκητες (εν συγκρίσει με άλλα οπωροφόρα) και ότι διατηρείται εκτός ψυκτικών θαλάμων ακόμη και για ένα έτος που το καθιστά ασυναγώνιστο έναντι των άλλων οπωροφόρων καρπών.

Ιδιαίτερα σημαντικές όμως είναι οι προοπτικές που εμφανίζει το ελληνικό αμύγδαλο σε επίπεδο εξαγωγών. «Το αμύγδαλο -όπως υπογραμμίζει ο Ιωάννης Μακανίκας, υπεύθυνος της εταιρείας μεταποίησης ξηρών καρπών 'Μακίν' στον Αλμυρό Βόλου- είναι ίσως το ποιοτικότερο αγροτικό προϊόν της χώρας μας καθώς έχει εξαιρετική γεύση και εμφάνιση σε σχέση με τον εξωτερικό ανταγωνισμό. Σήμερα, η εταιρεία μας εξάγει ελληνικά αμύγδαλα στις κυριότερες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ οι προοπτικές εξαγωγής του είναι μεγάλες, καθότι η κατανάλωση αμυγδάλων αυξάνεται συνεχώς σε παγκόσμιο επίπεδο».

Μάλιστα, η καλλιέργεια προωθείται σε περιοχές οι οποίες κρίνονται κατάλληλες από τις διευθύνσεις αγροτικής οικονομίας και κτηνιατρικής των νομών Πιερίας, Λάρισας, Σερρών, Λασιθίου, Μαγνησίας, Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Ξάνθης, Δράμας, Αρκαδίας, Κιλκίς και του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Εβρου και βασικά με τις ποικιλίες Ferragnes, Ferraduel, Truito, Texas, Umjranne, Ρέτσου και Ραπτόπουλου.

Οι φυτεύσεις δέντρων στην Ελλάδα μειώθηκαν τη δεκαετία του ’90 λόγω της έλλειψης οργάνωσης στην εμπορία των ξηρών καρπών. Η καλλιέργεια της αμυγδαλιάς ήταν κατά 70% περίπου ξηρική και επομένως η παραγωγικότητα ήταν χαμηλή (για την τριετία 1984-86 χωρίς έντονους παγετούς μέση συνολική παραγωγή 48.000 τόνους από 13 εκατομμύρια δέντρα, δηλαδή 3,7 κιλά ψίχας το δέντρο).

Τα τελευταία χρόνια παρά την άρδευση και τη φύτευση παραγωγικών ποικιλιών η παραγωγή μειώθηκε πολύ φθάνοντας κοντά στους 16.500 τόνους (μέσος όρος διετίας 2004-05 δηλαδή αποτελεί περίπου το 2% της παγκόσμιας παραγωγής) από 4,2 εκατ. δέντρα, δηλαδή 3,9 κιλά το δέντρο.

Βέβαια υπάρχουν εντατικοί αμυγδαλεώνες (παραγωγή 10-25 κιλά το δέντρο και εύκολα δίνουν 700-800 ευρώ κέρδος το στρέμμα) που με ένα κρίσιμο μέγεθος (τουλάχιστον 40-50 στρέμματα), σε ήπιες περιοχές και με καλή οργάνωση, συμφέρουν οικονομικά σε σχέση με άλλες δενδροκομικές και λοιπές καλλιέργειες.

Τα προτερήματα του αμύγδαλου είναι το σταθερό εισόδημα, η αυξανόμενη ζήτηση και το γεγονός ότι είναι ανθεκτικό σε ασθένειες

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

Τα 900 ευρώ ανά στρέμμα φτάνει η απόδοση

Σημαντικό εισόδημα εξασφαλίζεται στον παραγωγό που καλλιεργεί αμυγδαλιές, με τα έσοδα ανά στρέμμα να κυμαίνονται κατά μέσο όρο από 600 έως 900 ευρώ, ανάλογα με τη φύτευση και την ποιότητα του αμυγδάλου. Φέτος βέβαια, λόγω των βελτιωμένων αποδόσεων, τα έσοδα εκτιμάται ότι θα υπερβούν κατά πολύ τα 1.000 ευρώ ανά στρέμμα.

Η αμυγδαλιά μπορεί να αναπτυχθεί σε ποικιλία εδαφών, αντέχει στην ξηρασία και το ασβέστιο, αλλά οι μεγαλύτερες αποδόσεις λαμβάνονται στα γόνιμα, ελαφρά, καλά στραγγιζόμενα και αρδευόμενα εδάφη. Με την κατάλληλη λίπανση και άρδευση μπορεί να αξιοποιήσει εδάφη που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν από άλλα οπωροφόρα δέντρα.

Οπως αναφέρει ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος, η αμυγδαλιά απαιτεί ζεστά καλοκαίρια με χαμηλή υγρασία, αντέχει στους παγετούς του χειμώνα, αλλά μπορεί να πάθει ζημιές από παγετούς την άνοιξη σε θερμοκρασίες μικρότερες από -3οC.

Επίσης θα πρέπει να δώσει κανείς μεγάλη σημασία στην επιλογή της ποικιλίας που θα διαλέξει όσον αφορά την αντοχή της στην ξηρασία και στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Σε περιπτώσεις με μεγάλη ξηρασία το καλοκαίρι η παραγωγή της μειώνεται αρκετά.

Αναπτύσσεται σε ποικιλία εδαφών, αλλά αναπτύσσεται καλύτερα σε βαθιά αμμοπηλώδη μέχρι τα αργιλοαμμώδη και με καλή στράγγιση εδάφη. Επίσης έχει το χαρακτηριστικό ότι αντέχει στην υψηλή περιεκτικότητα του εδάφους σε ασβέστιο.

Φύτευση: Πολλαπλασιάζεται με σπόρο για την παραγωγή σπορόφυτων, τα οποία όμως πρέπει στη συνέχεια να εμβολιασθούν με την κατάλληλη ποικιλία.

Η αμυγδαλιά φυτεύεται σε τετράγωνα σε αποστάσεις 6-8 μέτρα. Το φύτεμα γίνεται στα τέλη του φθινοπώρου.

Καλλιεργητική τεχνική: Οι ανάγκες της αμυγδαλιάς σε θρεπτικά στοιχεία μπορεί να προσδιορισθούν με μεγάλη ακρίβεια με τη μέθοδο της «φυλλοδιαγνωστικής». Τα φύλλα πρέπει να συλλέγονται τον Ιούνιο - Ιούλιο και να προέρχονται από λογχοειδή χωρίς καρπούς.

Η αμυγδαλιά είναι απαιτητική σε άζωτο. Μία ποσότητα ενός κιλού αζώτου ανά δέντρο και έτος είναι συνήθως μια ικανοποιητική δόση με την οποία καλύπτει τις ανάγκες της σε άζωτο.

Το κάλιο επίσης είναι το δεύτερο σε σπουδαιότητα στοιχείο. Τη μεγαλύτερη ανάγκη σε άζωτο έχει η αμυγδαλιά την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Το κάλιο έχει ιδιαίτερη σημασία για την αμυγδαλιά, γιατί αυξάνει την αντοχή των δέντρων στις χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς και στην ξηρασία.

Αρδευση: Εφόσον θέλουμε ικανοποιητική παραγωγή αλλά και καλής ποιότητας ψίχα αμυγδάλων, η αμυγδαλιά πρέπει να αρδεύεται.

Οι αρδεύσεις μπορεί να γίνονται με κατάκλιση, με αυλάκια, με σταγόνες και με μικρούς εκτοξευτές. Πολύ καλά αποτελέσματα δίνει η άρδευση με σταγόνες. Τις μεγαλύτερες ανάγκες σε νερό έχουν τα φυτά στα τέλη της άνοιξης, το καλοκαίρι αλλά και τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου.

Οι αρδεύσεις πρέπει να σταματούν μερικές ημέρες πριν από την έναρξη της συγκομιδής.

Η τυποποίηση «εκτοξεύει» τις εξαγωγές

Η εφαρμογή συγκεκριμένων κανόνων στην τυποποίηση μπορεί να εκτοξεύσει τις εξαγωγές του ελληνικού αμυγδάλου.

Στην Ελλάδα η τυποποίηση του αμυγδάλου στηρίζεται στα κριτήρια που εφαρμόζει ο κάθε φορέας επεξεργασίας του αμυγδάλου.

Οι φορείς αυτοί είναι συνήθως οι μονάδες σπασίματος των καρπών και διαλογής του ενδοκαρπίου του αμυγδάλου. Είναι αναγκαίο να εφαρμοστούν συγκεκριμένοι κανόνες όσον αφορά την τυποποίηση κυρίως από τις επιχειρήσεις που διαθέτουν τους σπαστήρες των ξηρών καρπών.

Η διαδικασία αυτή δεν έχει μεγάλο κόστος, αλλά είναι χρονοβόρα και γι' αυτό δεν υπάρχει μεγάλη προθυμία να τη δεχθούν. Εάν εφαρμοσθεί η τυποποίηση, τότε η δυνατότητα εξαγωγών του αμυγδάλου θα είναι μεγάλη.

Η τυποποίηση που έχει το αμύγδαλο των ΗΠΑ είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που γίνονται εισαγωγές κυρίως από τις ΗΠΑ, διότι πέρα από την ανταγωνιστικότητα της τιμής, η τυποποίηση που εφαρμόζουν είναι συγκεκριμένη σε καθορισμένα μεγέθη και εφαρμόζεται αυστηρά.

Η εμπορία του αμυγδάλου γίνεται στη χονδρική αγορά σε συσκευασίες σάκων των 50 kg και στο λιανεμπόριο σε πιο μικρές συσκευασίες που φθάνουν μέχρι συσκευασίες των 100 gr. Το αμύγδαλο επίσης μπορούμε να το βρούμε στο εμπόριο σε διάφορους τύπους, όπως είναι: το λευκασμένο, το αλμυρό, το καπνισμένο, το γλυκό κ.τ.λ. Υπάρχουν και άλλες μορφές του αμυγδάλου που έχουν συγκεκριμένες χρήσεις όπως οι φέτες, τα τεμάχια κ.τ.λ. που συχνά δεν διατίθενται στην ελληνική αγορά.

Η αποθήκευση των αμυγδάλων γίνεται σε ιδιόκτητους χώρους τόσο στον πρωτογενή τομέα παραγωγής από τους παραγωγούς όσο και στον δευτερογενή τομέα που είναι οι βιομηχανίες, οι βιοτεχνίες και οι χονδρέμποροι.

Ο εξισορροπητικός ρόλος της αποθήκευσης, όσον αφορά τη συγκράτηση των τιμών σε λογικά επίπεδα, συνίσταται στην απόσυρση σε αποθηκευτικούς χώρους της ποσότητας του προϊόντος που δεν μπορεί να απορροφηθεί κατά την εποχή συγκομιδής του και στη διάθεση στη συνέχεια της ποσότητας αυτής κατά τους υπόλοιπους μήνες σύμφωνα με τις ανάγκες της κατανάλωσης.

Στον τομέα της προσφοράς δραστηριοποιείται ένας πολύ μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει μία μικρή ομάδα 10-15 επιχειρήσεων βιομηχανικής μορφής, οι οποίες είναι παράλληλα και οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς και χονδρέμποροι.#

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ

Οι δύο ποικιλίες που προτιμούν οι παραγωγοί

Οι δύο κυριότερες ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Ελλάδα:

Ferragnes: Είναι μία καλή και παραγωγική ποικιλία που δίνει αμύγδαλα που χρησιμοποιούνται σαν ξηροί καρποί επειδή έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε ψίχα. Είναι μία από τις κύριες ποικιλίες της Ελλάδας, με το 34% του αριθμού των δέντρων της αμυγδαλιάς που καλλιεργούνται στην Ελλάδα. Ανθίζει περίπου 7 ημέρες μετά την Texas στις αρχές Μαρτίου. Τα αμύγδαλα ωριμάζουν από τα τέλη Αυγούστου. Είναι ανθεκτική ποικιλία στον μύκητα του κλαδοσπόριου και της μονίλιας.

Texas: Ποικιλία ζωηρή ορθόκλαδη ανθεκτική στο κλαδοσπόριο και στη μονίλια. Είναι μία ποικιλία που χρησιμοποιείται για μεταποίηση, έχει καλή παραγωγικότητα, δίνει αμύγδαλα με μικρή ποσότητα ψίχας (45%) και παρουσιάζει αυξημένα ποσοστά καρπόπτωσης. Τα αμύγδαλα αυτής της ποικιλίας είναι στρογγυλά. Το 54% των αμυγδαλιών της Ελλάδας προέρχονται από αυτήν την ποικιλία. Τα αμύγδαλα ωριμάζουν στα τέλη Σεπτεμβρίου. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων. Είναι ποικιλία ανθεκτική στο κλαδοσπόριο και στη μονίλια. Ανθίζει αρχές Μαρτίου.

Συγκομιδή, αποφλοίωση και στέγνωμα των καρπών

Τα αμύγδαλα ωριμάζουν ανάλογα με την ποικιλία από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Τα αμύγδαλα είναι κατάλληλα για συγκομιδή όταν ανοίγει το περικάρπιο αφού έχει ξεραθεί μερικώς. Η συγκομιδή στη χώρα μας γίνεται με ράβδισμα των κλαδιών και συγκέντρωση των αμυγδάλων επάνω σε δίχτυα που απλώνονται στη βάση των δέντρων. Τα τελευταία χρόνια η συγκομιδή των καρπών γίνεται και με μηχανήματα δόνησης.

Στη συνέχεια ακολουθεί αποφλοίωση με την απομάκρυνση του περικαρπίου και άπλωμα στον ήλιο ή στη σκιά για το στέγνωμα των αμυγδάλων. Σήμερα η αποφλοίωση γίνεται με ειδικά αποφλοιωτικά μηχανήματα και η αποξήρανση σε ειδικά ξηραντήρια με θερμοκρασίες 42ο-43οC. Το ποσοστό της υγρασίας των αποξηραμένων αμυγδάλων πρέπει να είναι 5-7%. Το αμύγδαλο μέσα στο ενδοκάρπιό του, μπορεί να διατηρηθεί για έναν χρόνο, χωρίς να υποβαθμιστεί η ποιότητά του. Στην περίπτωση της ψίχας για να διατηρηθεί πρέπει να ψυχθεί ώστε να διατηρηθεί μερικούς μήνες ή να διατηρηθεί σε κενό αέρος ή σε άζωτο ή σε κατάψυξη για να διατηρηθεί περισσότερο.

Σε υψηλά επίπεδα η ζήτηση

Σημαντική αύξηση καταγράφει τα τελευταία χρόνια η ζήτηση των αμυγδάλων σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα αμύγδαλα είναι καρποί πλούσιοι σε πρωτεΐνες, σε φυτικές ίνες, σε ανόργανα άλατα και βιταμίνες, όπως είναι η βιταμίνη Α και η βιταμίνη Ε. Ιδιαίτερα η βιταμίνη Ε είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη με αντιοξειδωτική δράση. Μια ακόμα ιδιότητα των αμυγδάλων είναι ότι έχει ευεργετική επίδραση στο πεπτικό σύστημα. Το αμύγδαλο σαν ξηρός καρπός δέχεται ισχυρό ανταγωνισμό στις διάφορες χρήσεις του από το φουντούκι, που είναι ένας πιο φθηνός ξηρός καρπός και ο οποίος εισάγεται από την Τουρκία, δηλαδή από μία χώρα με χαμηλό κόστος παραγωγής.

Οι Ελληνες καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ξηρών καρπών ανά κάτοικο. Εχουν υψηλότερη κατανάλωση σε σχέση με χώρες όπως η Ιταλία και οι ΗΠΑ. Η μέση κατανάλωση ανά κάτοικο ετησίως είναι στην Ελλάδα 14 kg, στην Ιταλία 6kg ανά κάτοικο και έτος και στις ΗΠΑ 2 kg ανά κάτοικο και έτος, σύμφωνα με τα στοιχεία του FAO.





ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ

Κάσσανδρος Γάτσιος Γεωπόνος - SymAgro, τηλ. 26510 07653 - 6944846475.
info@symagro.com

Agronuts 14ο χλμ. Λάρισας - Συκουρίιου, τηλ: 24950 52480
info@agronuts.gr

«Μακίν ξηροί καρποί» Εργοστάσιο αποφλοίωσης, επεξεργασίας και εμπορίας ξηρών καρπών 1ο χλμ. Αλμυρού - Κροκίου, Αλμυρός, Μαγνησία 2422026228 - 6977567112 makindrynuts@ymail.com

Κώστας Νάνος

Η καλλιέργεια της Αμυγδαλιάς

Posted in Θάμνοι & Δένδρα

του Γιάννη Κωνσταντόπουλου

Η αλλαγή του χρόνου μας γεμίζει με προσδοκίες και ελπίδες για τη νέα χρονιά. Ποια καλύτερη προσμονή όμως από τον ερχομό της αναγέννησης της φύσης, την άνοιξη; Και τι καλύτερο πρελούδιο από μια ανθισμένη αμυγδαλιά, μέσα στο καταχείμωνο;
Με αρχική καταγωγή την Κεντρική-ΝΔ Ασία, η αμυγδαλιά από πολύ παλιά μεταφέρθηκε από Έλληνες και Ρωμαίους στην Μεσόγειο και πλέον καλλιεργείται σε όλες τις παραμεσόγειες χώρες, στην Νότιο Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου 7.000 αμυγδαλιές, σε συστηματικούς αμυγδαλεώνες αλλά και διάσπαρτα, ανάμεσα σε άλλα δέντρα. Η αμυγδαλιά ταιριάζει άριστα στις εδαφοκλιματικές συνθήκες της χώρας μας και θα μπορούσε να αποτελεί σημαντικό εισόδημα για τους αγρότες αλλά και να συνεισφέρει περισσότερο στην αγροτική μας οικονομία.

Δέντρο που φθάνει ακλάδευτο τα 8-10 μέτρα, η αμυγδαλιά επισήμως ονομάζεται Prunus amygdalus ή Amygdalus communis και μάλλον και αυτό το όνομα έχει ελληνικές ρίζες. «Αμύσσω», δηλ. ξύνω, γρατζουνάω, είτε λόγω της κοφτερής μύτης του κελύφους είτε λόγω των αμυχών του περιβλήματος του καρπού.
Η σπουδή της αμυγδαλιάς να ανθήσει φαίνεται από το ότι τα λευκά-ροζ λουλούδια της ξεπροβάλλουν σε γυμνά κλαδιά, από τα μέσα-τέλη Γενάρη (οι πρώιμες ποικιλίες, άλλες ανθίζουν μέχρι και στα μέσα Μαρτίου). Αργότερα θα βγουν τα μικρά, πριονωτά, λογχοειδή, σκουρο-πράσινα φύλλα.

Οι καρποί

Ένα μήνα μετά την άνθηση θα αρχίσουν να σχηματίζονται τα αμύγδαλα, πολύ καλά οχυρωμένα σε περιβλήματα. Ένα εξωτερικό, το εξωκάρπιο, χνουδωτό και γκριζοπράσινου χρώματος και ένα εσωτερικό, το ενδοκάρπιο, σκληρό ή μαλακό και με αμυχές, το οποίο περιέχει 1 ή 2 σπέρματα, την ψίχα του αμυγδάλου (αμυγδαλόψιχα). Καθώς προχωράει η ωρίμανση των αμυγδάλων, αρχικά σκίζεται και ανοίγει το εξωκάρπιο, πρώτα των περιφερειακών καρπών και μετά αυτών προς το εσωτερικό του δέντρου.
Πλούσια τροφή η αμυγδαλόψιχα, περιέχει ανάμεσα στα άλλα 20-25% πρωτεΐνες, 50-55% έλαιο, βιταμίνες Β1-Β2-Ε, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, φώσφορο κ.α. Κάποιοι προτιμούν να καταναλώνουν τα αμύγδαλα προτού ωριμάσουν και γίνουν καφέ, όταν είναι ακόμα πράσινα, οπότε μιλάμε για τα ‘’τσάγαλα’’.
Η αμυγδαλιά μεγαλώνει γρήγορα και ζει αρκετά. Δίνει τα πρώτα αμύγδαλα στο 3ο - 4ο έτος (κανονική καρποφορία στο 8ο - 9ο) και με τις σωστές φροντίδες φτάνει τα 50-70 χρόνια σε ηλικία. Μας αποδίδει 5-15 κιλά αμυγδάλων ανά δέντρο. Μαζεύουμε τα αμύγδαλα από τέλη Αυγούστου-αρχές Σεπτεμβρίου και αναλόγως την ποικιλία. Κριτήριο για να αρχίσουμε να συγκομίζουμε τα αμύγδαλα, είναι όταν έχει σκιστεί πλήρως το εξωκάρπιο των καρπών στο εσωτερικό των δέντρων.
Όπως και η Ελιά, παρενιαυτοφορεί, δηλ. παρουσιάζει το φαινόμενο μια χρονιά με μεγάλη παραγωγή να ακολουθείται από χρονιά με πολύ μικρή ή και μηδενική καρποφορία. Για να το αποφύγουμε, δεν επιλέγουμε την ποικιλία Truoito, κλαδεύουμε κάθε χρόνο ελαφρά, δεν υπερβάλλουμε στην αζωτούχο λίπανση και στα ποτίσματα και χορηγούμε λιπάσματα βορίου και ψευδαργύρου.

Η ικανότητα της αμυγδαλιάς να υπομένει σε μη ευνοϊκές εδαφικές συνθήκες οφείλεται στη διεισδυτικότητα των ριζών της που απλώνονται πολύ σε βάθος, αξιοποιώντας και τα τελευταία ίχνη νερού και θρεπτικών στοιχείων

Ποικιλίες

Οι ποικιλίες της αμυγδαλιάς είναι πάρα πολλές, ελληνικές και ξένες. Διακρίνονται σε γλυκές (τύπος dulci, τα κοινά αμύγδαλα) και πικρές (τύπος amara, τα πικραμύγδαλα), πρώιμες (Χιώτικη και Marcona) και όψιμες, με σκληρό (τύπος ossea, όπως η Ferragnes) και απαλό κέλυφος (οι αφράτες, τύπος fragilis, όπως η Texas). Το ποσοστό των καρπών σε αμυγδαλόψιχα ποικίλλει, από 25 ως 45%. Μπορούμε να επιλέξουμε για φύτευση κάποια από τις γλυκές ποικιλίες Texas, Truoito, Ferragnes, Ferraduel, Ai και τις ελληνικές Ρέτσου, Χιώτικη. Οι ονομασίες των ποικιλιών συνήθως είναι και οι περιοχές προέλευσής τους.

Στους παγετούς καταστρέφονται τα άνθη, οπότε σε ψυχρές/παγετόπληκτες περιοχές της Βορείου Ελλάδας και μεγάλων υψομέτρων επιλέγουμε ποικιλίες που ανθίζουν αργά (Ρέτσου, Texas, Truoito, Ferraduel, Ferragnes). Φυτεύουμε την αμυγδαλιά στον κήπο μας, τόσο για τους καρπούς της αλλά και ως διακοσμητικό φυτό, για τα υπέροχα άνθη της. Επειδή οι περισσότερες ποικιλίες χρειάζονται τις μέλισσες για την γονιμοποίησή τους, τη φυτεύουμε σε απάνεμη θέση, για να μη δυσκολέψουμε το έργο των μελισσών.

Το Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας (τηλ.: 2332041548) διενεργεί εδώ και δεκαετίες έρευνα γύρω από την αμυγδαλιά και τις ποικιλίες της. Ο λάτρεις της αμυγδαλιάς μπορούν να συμμετέχουν σε 2 τουλάχιστον ετήσιες «Γιορτές Αμυγδάλου», στο Συκούριο Λάρισας τον Σεπτέμβριο και στον Κρούστα Aγίου Νικολάου, τον Ιούλιο

Πολλαπλασιασμός: ο πιο εύκολος τρόπος είναι η σπορά την άνοιξη ενός σπέρματος στην οριστική θέση και ο εμβολιασμός τέλη Αυγούστου με την επιθυμητή ποικιλία, με ενοφθαλμισμό τεχνικής Τ (διαλέγουμε υγιές μάτι, λίγο πριν εκπτυχθεί με πολύ μικρό κομμάτι ξύλου). Καλύτερα αποτελέσματα δίνει η στρωμάτωση των σπερμάτων σε στρώμα άμμου, που τη διατηρούμε συνεχώς υγρή και όταν κεντρώσουν φυτεύουμε σε προστατευμένο φυτώριο. Μόλις τα δενδρύλλια αποκτήσουν μήκος 10-15 εκ., τα μεταφέρουμε στην οριστική τους θέση και εμβολιάζουμε.

Κλάδεμα: κλαδεύουμε κάθε χειμώνα, ελαφρά, τα ξερά, άρρωστα και καχεκτικά κλαδιά, αυτά που εισέρχονται προς το εσωτερικό καθώς και το 1/5 περίπου της καρποφόρας βλάστησης. Στο κλάδεμα μόρφωσης, τα πρώτα χρόνια σκοπός είναι να αφήσουμε 3-4 βραχίονες, σε ύψος 70-80 εκ. και με γωνία 50-60ο ώστε να δημιουργήσουμε σχήμα κυπέλλου. Να μην αφήσουμε την αμυγδαλιά να ψηλώσει πάνω από τα 6-7 μέτρα, θα μας δυσκολέψει στη συγκομιδή και στο κλάδεμα.

Κλίμα: θέλει ξηρά και θερμά κλίματα, χωρίς πολλές βροχές. Η πολλή υγρασία ευνοεί τις προσβολές από μύκητες και βακτήρια. Φυτεύουμε σε απευθείας έκθεση στον ήλιο, σε θέσεις προστατευμένες από ισχυρούς βοριάδες. 

Έδαφος: αξιοποιεί τα άγονα, πετρώδη ξηρά, ασβεστούχα εδάφη. Ωστόσο για καλή ανθοφορία και για να μαζέψουμε αμύγδαλα, προτιμούμε τα μέσης σύστασης, γόνιμα εδάφη που στραγγίζουν καλά.

Πότισμα: κατά τη φύτευση να έχει ποτιστεί πρώτα το χώμα. Ποτίζουμε τα πρώτα 2-3 χρόνια, συχνά και με όχι πολύ νερό και τα μεγάλα δέντρα, 4-6 φορές το χρόνο. Κατά τα μέσα Μαΐου και 20 μέρες μετά (για τον καλό σχηματισμό της ψίχας), οπωσδήποτε τέλη Αυγούστου-Σεπτέμβριο και ενδιάμεσα, αναλόγως των βροχών και της σύστασης του εδάφους. Αποφεύγουμε κατά το πότισμα να βρέχεται ο κορμός (προσβολές από μύκητες-βακτήρια)

Λίπανση: στη φύτευση δεν είναι απαραίτητο το άζωτο. Ρίχνουμε στο λάκο 200γρ. λιπάσματος τύπου 0-25-8 (*). Στα μεγάλα δέντρα χρησιμοποιούμε βιολογικά λιπάσματα κάθε χρόνο, το χειμώνα, τύπου 10-0-0 και  θειικό καλιομανγήσιο (*). Κάθε 2-3 χρόνια ρίχνουμε και 150γρ/δέντρο σκόνη βορίου (*)

Προσβολές: τα πιο σοβαρά προβλήματα δημιουργούνται από το ευρύτομο και τους μύκητες μονίλια, εξώασκο και κορύνεο (*).

Μικρά μυστικά

• τα πικραμύγδαλα περιέχουν την αμυγδαλίνη, η οποία απελευθερώνει ένα δηλητήριο, το υδροκυάνιο. Οι απόψεις των ειδικών για το ποια είναι η θανατηφόρα δόση, ποικίλλουν. Οπότε, απλά δεν τα τρώμε!
• τα αμύγδαλα συντηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε θερμοκρασίες 3-4oC ή και στην κατάψυξη, αφού αποξηρανθούν καλά στον ήλιο

Ποικιλίες αμυγδαλιάς

Ai

Ο καρπός της έχει σχήμα ωοειδές, περικάρπιο συνήθως λεπτό και κέλυφος ημίσκληρο. Η ψίχα έχει χρώμα καφέ, επιφάνεια ελαφρά τραχεία και γεύση γλυκιά. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 42-45%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή μονόσπερμων αμυγδάλων. Ωριμάζει το τελευταίο πενθήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο, τα πρώτα χρόνια της ανάπτυξής του είναι μέτριας ζωηρότητας, με βλάστηση πλαγιόκλαδη. Είναι ευαίσθητη στο κορύνεο και ανθεκτική στη μονίλια. Καρποφορεί νωρίς και έχει πολύ μικρή τάση για παρενιαυτοφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (από αρχές έως τέλη Μαρτίου). Κατάγεται από τη Γαλλία.




Feragnes

Αμύγδαλα ποικιλίας Feragnes

Ο καρπός της έχει σχήμα επίμηκες, περικάρπιο χοντρό και κέλυφος ημίσκληρο. Η ψίχα έχει επιφάνεια ελαφρά τραχεία και γεύση γλυκιά. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, πολύ καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 35-39%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή μονόσπερμων αμυγδάλων. Ωριμάζει το τρίτο πενθήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο, είναι πολύ ζωηρή, με βλάστηση ορθόκλαδη. Είναι ευαίσθητη στο κορύνεο και ανθεκτική στη μονίλια. Καρποφορεί νωρίς και έχει πολύ μικρή τάση για παρενιαυτοφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (από αρχές έως τέλη Μαρτίου). Κατάγεται από τη Γαλλία και είναι υβρίδιο αφού έχει διασταυρωθεί η Ai με την Cristomorto.





Ferraduel

Αμύγδαλα ποικιλίας Ferraduel

Ο καρπός της έχει σχήμα επίμηκες, περικάρπιο χοντρό και κέλυφος σκληρό. Η ψίχα είναι αρκετά μεγάλη, με καλή γεύση. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, πολύ καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 25-28%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή μονόσπερμων αμυγδάλων. Ωριμάζει το δεύτερο πενθήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι μέτρια έως πολύ ζωηρή, με βλάστηση ορθόκλαδη, ανθεκτική στη μονίλια. Καρποφορεί νωρίς και έχει πολύ μικρή τάση για παρενιαυτοφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (από αρχές έως τέλη Μαρτίου). Κατάγεται από τη Γαλλία και είναι υβρίδιο αφού έχει διασταυρωθεί η Ai με την Cristomorto.

Ferranuel

Ardechoise

Ο καρπός της έχει σχήμα επίμηκες, περικάρπιο χοντρό και κέλυφος εύθραυστο. Η ψίχα είναι μακρυά, μυτερή, με επιφάνεια μάλλον τραχεία και μέτρια γεύση. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, μέτριας ποιότητας με ποσοστό ψίχας 50-55%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων σε ποσοστό μέχρι 10%. Ωριμάζει κατά τα τέλη Αυγούστου. Σαν δέντρο είναι ζωηρή, με βλάστηση ορθόκλαδη, ανθεκτική στο κορύνεο. Καρποφορεί νωρίς και έχει πολύ μικρή τάση για παρενιαυτοφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως πρωϊμανθής (τέλη Φλεβάρη έως αρχές Μάρτη). Κατάγεται από τη Γαλλία.

Marcona

Ο καρπός της έχει σχήμα στρογγυλό, περικάρπιο μέτριου πάχους, κορυφή πεπλατυσμένη και κέλυφος σκληρό. Η ψίχα είναι στρογγυλωπή, με μέτρια γεύση. Θεωρείται ποικιλία πάρα πολύ παραγωγική και θεωρείται ίσως η πιο γόνιμη ποικιλία. Είναι μέτριας ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 25-28%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή μονόσπερμων αμυγδάλων. Ωριμάζει τέλη Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη. Σαν δέντρο είναι μέτριας ζωηρότητας με βλάστηση ορθόκλαδη πυκνή, αρκετά ευαίσθητη στη μονίλια. Παρουσιάζει τάση παρενιαυτοφορίας από τον 5ο ή 6ο χρόνο της ηλικίας της και μπαίνει νωρίς σε καρποφορία από τον 2ο κιόλας χρόνο. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως μεσοπρώϊμη (τέλη Φλεβάρη με μέσα Μάρτη). Κατάγεται από την Ισπανία.

Nonpareil

Ο καρπός της έχει σχήμα επίμηκες, χρώμα ανοιχτό γκρι, με περικάρπιο μέτριου πάχους και κέλυφος εύθραυστο. Η ψίχα είναι επιμήκης, ανοικτόχρωμη καφέ, ελκυστική με μέτρια γεύση. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 60%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων μέχρι ποσοστού 5%. Ωριμάζει κατά τα μέσα Σεπτέμβη. Σαν δέντρο είναι ζωηρή, με ορθόκλαδη βλάστηση, μέτρια ευαίσθητη στη μονίλια. Παρουσιάζει πολύ μικρή τάση για παρενιαυτοφορία και μπαίνει κάπως αργότερα σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες σε καρποφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως μεσοπρώϊμη (τέλη Φλεβάρη έως μέσα Μάρτη). Κατάγεται από την Καλιφόρνια και θεωρείται η καλύτερη ποικιλία στις Η.Π.Α που αντιπροσωπεύει σε ποσοστό παραγωγής πάνω από το 50%. Στην ποικιλία όμως αυτή εκδηλώνεται έντονα η ασθένεια Noninfectius bud failure που έχει ως σύμπτωμα την μη έκπτυξη των ξυλοφόρων οφθαλμών την άνοιξη που οδηγεί σε μείωση της φυλλικής επιφάνειας και παραγωγής.



Texas

Αμύγδαλα ποικιλίας Texas

Ο καρπός της έχει σχήμα στρογγυλό έως ωοειδές, περικάρπιο χοντρό και κέλυφος ημίσκληρο. Η ψίχα είναι στρογγυλή, μυτερή, καφετί χρώματος, ελαφρά αρωματική και υπόπικρη στη γεύση. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 45%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων σε ποσοστό 30-40%. Ωριμάζει κατά το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι ζωηρή, με βλάστηση ορθόκλαδη και ανθεκτική στη μονίλια. Παρουσιάζει πάρα πολύ μικρή τάση για παρενιαυτοφορία και μπαίνει πάρα πολύ γρήγορα σε καρποφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (από αρχές έως τέλη Μαρτίου). Κατάγεται από την Καλιφόρνια των Η.Π.Α.

Thompson

Ο καρπός της έχει σχήμα επίμηκες, μυτερό και κέλυφος εύθραυστο. Η ψίχα είναι επίμηκες, μυτερή με υπόπικρη γεύση. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 60-65%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων σε ποσοστό 4-6%. Ωριμάζει περί τα τέλη του δευτέρου δεκαημέρου του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι ζωηρή, με ορθόκλαδη βλάστηση και ανθεκτική στη μονίλια. Παρουσιάζει αρκετά μέτρια τάση για παρενιαυτοφορία και μπαίνει πολύ γρήγορα σε καρποφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (από αρχές έως τέλη Μαρτίου). Συγκομίζεται δύσκολα και για αυτό η καλλιέργειά της έχει μειωθεί σημαντικά. Κατάγεται από τις Η.Π.Α.



Princesse 103

Ο καρπός της έχει σχήμα μάλλον σφαιρικό και κέλυφος εύθραυστο. Η ψίχα είναι σφαιρική και ανοικτόχρωμη. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, καλής ποιότητας με ποσοστό ψίχας 45-47%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων σε υψηλό ποσοστό. Ωριμάζει κατά το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι μέτρια έως ζωηρή με ορθόκλαδη βλάστηση. Παρουσιάζει τάση παρενιαυτοφορίας και μπαίνει κάπως αργά σε καρποφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως πρωϊμανθής (τέλη Φλεβάρη έως αρχές Μάρτη). Κατάγεται από την Γαλλία.

Truoito

Ο καρπός της έχει σχήμα ωοειδές με περικάρπιο χοντρό και κέλυφος σκληρό. Η ψίχα είναι ωοειδής και αρκετά γευστική. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 28-30%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων σε ποσοστό 5%. Ωριμάζει κατά το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι ζωηρή, με βλάστηση πλαγιόκλαδη και μέτρια ανθεκτική στη μονίλια. Παρουσιάζει τάση για παρενιαυτοφορία και μπαίνει γρήγορα σε καρποφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (από αρχές έως τέλη Μαρτίου). Κατάγεται από την Ιταλία.

Ρέτσου

Αμύγδαλα ποικιλίας Ρέτσου

Ο καρπός της έχει σχήμα επίμηκες, κέλυφος εύθραυστο. Η ψίχα είναι επιμήκης και γευστική. Θεωρείται ποικιλία σταθερά πολύ παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 55-65%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων σε ποσοστό 10-12%. Ωριμάζει κατά το δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι ζωηρή, με βλάστηση ορθόκλαδη και αρκετά ευπαθής στη μονίλια. Παρουσιάζει πάρα πολύ μικρή τάση για παρενιαυτοφορία και μπαίνει νωρίς σε καρποφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (από αρχές έως τέλη Μαρτίου). Κατάγεται από την Ελλάδα και προήλθε ως τυχαίο σπορόφυτο.

Ne plus ultra

Ο καρπός της έχει σχήμα επίμηκες, μυτερό και κέλυφος εύθραυστο. Η ψίχα είναι επιμήκης και μέτρια γευστική. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 55-60%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων σε υψηλό ποσοστό. Ωριμάζει κατά τα τέλη του δεύτερου δεκαημέρου του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι ζωηρή, με βλάστηση ημιορθόκλαδη. Παρουσιάζει μικρή τάση για παρενιαυτοφορία και μπαίνει νωρίς σε καρποφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως πρωϊανθής (τέλη Φλεβάρη έως αρχές Μάρτη). Κατάγεται από τις Η.Π.Α.

Merced

Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, με αμύγδαλα απαλοκέλυφα, μέτριας ποιότητας, Σαν δέντρο είναι λιγότερη ζωηρή από την Nonpareil και χρησιμοποιείται ως επικονιαστής της. Λόγω δυσκολίας στην συγκομιδή της έχει περιοριστεί πάρα πολύ η καλλιέργειά της. Κατάγεται από τις Η.Π.Α.

Tardy Nonpareil

Προήλθε ως μεταλλαγή οφθαλμού από την Νonpareil και ανθίζει 1,5 με 2 εβδομάδες μετά το πατρικό δέντρο. Τα χαρακτηριστικά των καρπών της είναι παρόμοια με εκείνα της Nonpareil. Δεν είναι πολύ διαδεδομένη γιατί χαρακτηρίζεται από μικρή παραγωγή.

Genco

Ο καρπός της έχει σχήμα μάλλον ωοειδές και κέλυφος σκληρό. Η ψίχα είναι ωοειδές, με καλή γεύση. Θεωρείται ποικιλία πολύ παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 26-30%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων μέχρι ποσοστού 2-4%. Ωριμάζει κατά τα μέσα Σεπτέμβη. Σαν δέντρο είναι μέτριας ζωηρότητας, με βλάστηση ελαφρά πλαγιόκλαδη και ανθεκτική στη ξηρασία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (τέλη Φλεβάρη έως αρχές Μάρτη). Κατάγεται από την Ιταλία.

Tuono

Ο καρπός της έχει σχήμα ωοειδές και κέλυφος σκληρό. Η ψίχα είναι ωοειδές, πολύ καλής γεύσης. Θεωρείται ποικιλία πάρα πολύ παραγωγική, πολύ καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 35-40%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή μικρού ποσοστού διπλόσπερμων αμυγδάλων (1%). Ωριμάζει το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο, είναι ζωηρή, με βλάστηση ορθόκλαδη. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (από αρχές έως τέλη Μαρτίου). Κατάγεται από τη Ιταλία.




Cristomorto

Ο καρπός της έχει σχήμα ωοειδές και κέλυφος σκληρό. Η ψίχα είναι ωοειδής, καλής γεύσης. Θεωρείται ποικιλία αρκετά παραγωγική, καλής ποιότητας, με ποσοστό ψίχας 26-28%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή διπλόσπερμων αμυγδάλων σε ποσοστό 6-8%. Ωριμάζει κατά το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι ζωηρή, με βλάστηση ορθόκλαδη και ανθεκτική στο κορύνεο. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως μεσοπρωϊανθής (τέλη Φλεβάρη έως αρχές Μάρτη). Κατάγεται από την Ιταλία.

Marijo ferralise

Ο καρπός της έχει σχήμα επίμηκες, περικάρπιο χοντρό και κέλυφος σκληρό. Η ψίχα έχει επιφάνεια λεία και γεύση γλυκιά. Θεωρείται ποικιλία παραγωγική, πολύ καλής ποιότητας με ποσοστό ψίχας 30%. Χαρακτηρίζεται από την παραγωγή μονόσπερμων αμυγδάλων. Ωριμάζει το τρίτο πενθήμερο του Σεπτέμβρη. Σαν δέντρο είναι πολύ ζωηρή, με βλάστηση ορθόκλαδη. Καρποφορεί νωρίς και έχει πολύ μικρή τάση για παρενιαυτοφορία. Ως προς την άνθηση χαρακτηρίζεται ως οψιμανθής (συνανθεί με τη Feragnes και την Ai). Ως καταλληλότεροι επικονιαστές για αυτή την ποικιλία είναι οι Ai και Ferraduel. Θεωρείται ποικιλία ανεκτική στη μονίλια. Κατάγεται από την Γαλλία.

[1]
Βιβλιογραφία

↑ Ειδική δενδροκομία Τόμος II "Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.