Ποινή κάθειρξης 15 ετών στον δήμαρχο Ελαφονήσου για υπόθεση της περιόδου 1998-2007

Καταδικάσθηκαν οι 15 από τους 17 κατηγορούμενους για απάτη κατά του δημοσίου


Ένοχος για απάτη κατ’ εξακολούθηση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου κρίθηκε χθες από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Καλαμάτας ο νυν δήμαρχος Ελαφονήσου και του επιβλήθηκε ποινή καθείρξεως 15 ετών, γλιτώνοντας - όπως του επισήμανε η Έδρα του δικαστηρίου - τα ισόβια, καθώς του αναγνωρίσθηκε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου.
Για την πολύκροτη υπόθεση πώλησης δασικών εκτάσεων στην πανέμορφη περιοχή της Ελαφονήσου, στη μοναδική παραλία του Σίμου, ένοχοι κρίθηκαν και ο συμβολαιογράφος, όπως και άλλα 13 άτομα που ήταν κατηγορούμενα.
Με ανακούφιση οι καταδικασθέντες άκουσαν το δικαστήριο να δίνει αναστέλλουσα δύναμη στην έφεσή τους, επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους, και να γλιτώνουν έτσι τη φυλάκιση μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.
Αυτό, πάντως, που έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση που ολοκληρώθηκε χθες εξετάσθηκαν 17 επίδικα συμβόλαια, ενώ εκκρεμούν κι άλλες δικογραφίες για οικοπεδοποίηση στην Ελαφόνησο, οι οποίες αφορούν 135 συμβόλαια και πρόκειται να εκδικασθούν το επόμενο διάστημα.

Ένοχοι
Η δίκη που είχε ξεκινήσει εδώ και μήνες ολοκληρώθηκε χθες ύστερα από πολλές συνεδριάσεις του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Καλαμάτας. Μετά την αγόρευση και του τελευταίου δικηγόρου υπεράσπισης, το δικαστήριο διασκέφθηκε εκδίδοντας αργά το μεσημέρι καταδικαστικές αποφάσεις.
Αθώος κρίθηκε μόνο ένας 83χρονος, για τον οποίο ο συνήγορος υπεράσπισης, Χάρης Μάραντος, τόνισε σε δηλώσεις του πως δεν είχε εμπλοκή με την υπόθεση της απάτης, καθώς κι άλλος ένας κατηγορούμενος που έχει αποβιώσει.
Το δικαστήριο εξαίρεσε από τα επίδικα συμβόλαια, 3 από τα 17, σημειώνοντας ότι συμπεριλήφθησαν στο κατηγορητήριο εκ παραδρομής.
Καταδίκασε δε όλους τους υπολοίπους ως ενόχους για απάτη κατ’ εξακολούθηση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και το συμβολαιογράφο για άμεση συνέργεια.
Υπενθυμίζεται ότι βασικοί κατηγορούμενοι ήταν ο νυν δήμαρχος της περιοχής, ένας ξάδελφός του και ένας συμβολαιογράφος. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι είναι μέλη της ίδιας οικογενείας, στην οποία ανήκει και ο δήμαρχος.
Όπως είχε επισημάνει και η εισαγγελέας στην αγόρευσή της, επειδή η αντικειμενική αξία των επίδικων ακινήτων φτάνει στο ύψος περίπου των 268.000 ευρώ και η εμπορική τους ξεπερνά τα 3 εκατομμύρια ευρώ, κάποιοι κατηγορούμενοι κινδύνευαν με ισόβια κάθειρξη.

Γλίτωσαν τα ισόβια
Το δικαστήριο, ωστόσο, αναγνώρισε σε όλους όσοι καταδικάσθηκαν το ελαφρυντικό του πρότερου εντίμου βίου, ενώ σε δύο από τους 15 καταδικασθέντες αναγνωρίστηκε επιπλέον το ελαφρυντικό ότι επέδειξαν μετάνοια και προσπάθησαν να άρουν τις συνέπειες των πράξεών τους.
Επίσης, το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα των δικηγόρων η έφεση των καταδικασθέντων να έχει αναστέλλουσα δύναμη, αρνήθηκε όμως το αίτημα να μην τους επιβληθούν περιοριστικοί όροι, πλην μιας περίπτωσης, μιας γυναίκας, η οποία καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 10 ετών.
Ειδικότερα, ο δήμαρχος και ο συγγενής του καταδικάσθηκαν σε κάθειρξη 15 ετών έκαστος και τους επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι εμφάνισης κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής κατοικίας τους, απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και καταβολής εγγύησης, εντός διμήνου, ύψους 30.000 ευρώ έκαστος.
Ο συμβολαιογράφος κρίθηκε ένοχος για άμεση συνέργεια σε απάτη και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 10 ετών, ενώ όλοι οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι καταδικάσθηκαν σε κάθειρξη 12 ετών ο καθένας για απάτη κατά του Ελληνικού Δημοσίου.
Σε όλους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι εμφάνισης κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής κατοικίας τους και απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.
Επίσης, για όσους καταδικάσθηκαν αποφασίσθηκε στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για 3 χρόνια.


Η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε με κατάθεση δασικού υπαλλήλου από το Δασαρχείο Μολάων, ενώ η δίκη διεκόπη για τις 3 Φεβρουαρίου, οπότε θα συνεχισθεί με τις καταθέσεις και των υπολοίπων μαρτύρων.

Σύμφωνα με το βούλευμα που παραθέτει το «Θάρρος», όλα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 1997, όταν ο κατηγορούμενος νυν δήμαρχος και υπηρετών αιρετός τα προηγούμενα χρόνια, ζήτησε από τον κατηγορούμενο συμβολαιογράφο τη σύνταξη συμβολαίου πώλησης για έναν αγρό ενός στρέμματος, σε έτερο κατηγορούμενο. Σύμφωνα πάντα με το βούλευμα, και οι τρεις γνώριζαν ότι η συγκεκριμένη έκταση ανήκε στο Ελληνικό Δημόσιο και ήταν δασική. Η συγκεκριμένη, δε, αποτελούσε τμήμα μεγαλύτερης έκτασης, που είχε κηρυχτεί αναδασωτέα από το 1995. Ακολούθως, το Μάιο του 1998 άλλα μέλη της οικογένειας προχώρησαν σε συμβόλαιο πώλησης άλλης έκτασης, 5 στρεμμάτων, στην ίδια περιοχή της Ελαφονήσου, και στο βούλευμα αναφέρεται ότι γνώριζαν οι πωλητές, αλλά αγνοούσαν οι αγοραστές ότι επρόκειτο για δημόσια δασική έκταση.

Όπως γράφει το «Θάρρος» ακολούθησαν άλλα 15 σχετικά συμβόλαιο πώλησης εκτάσεων στην παραλία του Σίμου, στο διάστημα από το 2001 έως το 2007. Όλες οι εκτάσεις που αφορούν στα συμβόλαια στην Ελαφόνησο είναι δασικές, σύμφωνα με το βούλευμα που παραπέμπονται οι 16 κατηγορούμενοι. Επίσης, κατηγορούνται ότι παραπλάνησαν την υποθηκοφύλακα, καθώς παρέστησαν σε αυτήν ψευδώς ότι οι εκτάσεις που μεταβίβαζαν κατά θέση και όρια ήταν αγροτικές και είχαν αποκτηθεί από κληρονομιά.