Από τους σχολιαστές: "Δεν με εκπλήσσει η παρέμβαση του κ. Σίμου Κεδίκογλου. .... μπουχτίσαμε με τις φούσκες που μας ταΐζουν άπαντες"

 Το παρακάτω σχόλιο έγινε στις  30.9.14 στην ανάρτηση του Ε.Β.  "γιατί ο Σίμος άφησε εκτός το λιμάνι Μαντουδίου;" 




Δέν με εκπλήσσει η παρέμβαση του Κου Σίμου Κεδίκογλου όπως δεν με εκπλήσσουν και οι αντιδράσεις που αυτή προκάλεσε. Ζούμε σε μια χώρα και σε μια κοινωνία που το αυτονόητο φαντάζει επικό. Σε μια χώρα και σε μια κοινωνία που οι συγκρούσεις σε κάθε επίπεδο κυριαρχούν. Ο καθείς ανάλογα με το που τοποθετεί τον εαυτό του, έχει την ευχέρεια να καταθέτει και να αναλύει το αξιακό υπόβαθρο των αρχών του, τις στοχεύσεις του και τις σκοπεύσεις του, καθώς και τις πρακτικές που θα επιτρέψουν την πραγμάτωση τους. Μέχρι εδώ καλά . Όμως το να μην λαμβάνεις υπόψιν το πεδίο που αναπτύσσονται αυτές οι αντιπαλότητες συνιστά γκάφα ολκής αν όχι ιταμή συμπεριφορά. Σε μια κοινωνία που ταλανίζεται από την οικονομική (και οχι μόνο) κρίση, η οποία παράγει φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση για τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και αύξηση του πλούτου και της ισχύος για τις άρχουσες ελίτ (κλίκες ανθρώπων), σε μια χώρα που αδυνατεί να βρει ενα ορθολογικό μοντέλο ανάπτυξης ικανό να απαντήσει στις προκλήσεις του σήμερα, σε μια χώρα που οι αυτοσχεδιασμοί και οι ακροβατισμοί ανάγονται σε στρατηγική, περισσεύουν κοντόθωρες λογικές απο όπου κι αν αναπτύσσονται. Να το πώ πιο ωμά και κυνικά μπουχτίσαμε με τις φούσκες που μας ταΐζουν άπαντες.

Μπουχτίσαμε με τους φωνάσκοντες που διαμαρτύρονται απλά για να διαμαρτύρονται ή για να δώσουν προβολή στο ανύπαρκτο εγώ τους.Μπουχτίσαμε απ οτις δαιμονοποιήσεις και τις αγιοποιήσεις. Μπουχτίσαμε απο προγονοπληξίες και απο μυωπικές ιδεολογικές προσεγγίσεις.Όταν έχεις σοβαρές θέσεις και μπαίνεις γι αυτές στο καμίνι της αντιπαράθεσης πάνω στα καίρια προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία είσαι υποχρεωμένος να συνοδεύεις την πολιτική σου με την ηθική , και να διαθέτεις συνέπεια και συνέχεια στον χώρο και τον χρόνο ως απαράβατη αρχή. Είσαι υποχρεωμένος να εφαρμόζεις σε απόλυτο βαθμό την διαλεκτική τεχνική προκειμένου να επιτύχεις το ζητούμενο που δεν είναι άλλο απο την καθαρότερη αλήθεια, απο το μέγιστο της κοινωνικής συνοχής απο το βέλτιστο της κοινωνικής συναίνεσης Είσαι υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσεις στον απόλυτο βαθμό τα μέσα , τους πόρους που διαθέτει ο χώρος σου διασφαλίζοντας την βασική αρχή της οικονομίας δυνάμεων.Είσαι υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσεις σε απόλυτο βαθμό το ανθρώπινο κεφάλαιο και το ανθρωπινό δυναμικό που υπάρχει.Είσαι υποχρεωμένος να πιστεύεις στην παραγωγή πλούτου και την διάχυση του στην κοινωνία.

Ο όποιος λοιπόν στρατηγικός σχεδιασμός και η οποία εφαρμογή ενός προγράμματος ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης γεννά αμείλικτα και κρίσιμα ερωτήματα. Το πρώτο ερώτημα είναι το ποιά η κατεύθυνση του; θα είναι προσηλωμένο στο εθνικό συμφέρον και θα διακρίνεται απο τον δημοκρατικό του χαρακτήρα; θα στοχεύει στην πρόοδο και την εξέλιξη της κοινωνίας και θα είναι κοινωνικά δίκαιο ή θα αποκλίνει απο το συλλογικό και εθνικό συμφέρον υπηρετώντας στενά συντεχνιακά συμφέροντα , ξένες ως προς το ελληνικό γίγνεσθαι λογικές, βασιζόμενο σε αποκλεισμούς και πολλαπλές αποκλίσεις απο το συμφέρον μιας κοινωνίας , ενός λαού και ενός Έθνους;
 Η κρίση οδηγεί αφεύκτως σε αστάθεια, σε ανασφάλεια, σε κλονισμούς σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο. Σήμερα περισσότερο απο ποτέ άλλοτε χρειάζεται η νηφαλιότητα, η γενναιότητα των πολιτικών, ο αυτοσεβασμός και ο σεβασμός τους πρός ολάκερη την κοινωνία. Η έλλειψη δημοκρατικής αγωγής και πολιτικού ήθους δεν χαρακτηρίζει μόνο τους πολιτικούς . Αν κάποιοι πιστεύουν οτι ο περιφρονητικός λόγος , η επιθετικότητα και ωμότητα, ο μεσσιανισμός συνιστούν υπεύθυνη στάση πλανώνται πλάνην οικτράν. Η απώλεια ισχύος τους δημοκρατικού μας πολιτεύματος αποτελεί παράγωγο της ένωσης ενός καχεκτικού πολιτικού συστήματος και μιας καχεκτικής κοινωνίας

Η πένα του Μανώλη Αναγνωστάκη μας κατέθεσε: "Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα. Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέραςΜήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας Κλέφτες!
Στὰ ψέματα παίζαμε!"

Ας προσέξουν λοιπόν όσοι ασχολούνται με την σπορά και την διασπορά απειλών, προφητειών , πρακτικών εκφοβισμού, φρούδων ελπίδων, μοιρολατρικών λογικών παραίτησης και αυτο-υποτίμησης . Το ζητούμενο δεν είναι να προβληθεί το εγώ μας , το ζητούμενο είναι η οικονομική δυσπραγία να μην μεταβληθεί σε ηθική εξαχρείωση και πνευματική εξαθλίωση, το ζητούμενο είανι να μαζευτούν όσες δυνάμεις έχουν απομείνει προκειμένου να αντιστραφεί η καθοδική μας πορεία, να ανασυγκροτηθεί ο κοινωνικός και παραγωγικός ιστός της χώρας μας και να μην πληγωθεί άλλο η υπερηφάνεια μας , να μην συρρικνωθεί άλλο η αξιοπρέπεια μας. να μην κυριαρχήσει ο φόβος , να μην γίνει η αδυναμία μόνιμη κατάσταση

Ας μείνει ως έγνοια μας η εικόνα μιας κοινωνίας που αγωνίζεται να σταθεί όρθια και τότε να 'στε σίγουροι θα φανούν οι περιττοί, οι ανώφελοι, οι ανώριμοι