Στο "κατώφλι" δημάρχων για να επιβιώσουν

"Τα παράπονά σας στον δήμαρχο" λέει μία παλιά λαϊκή ρήση που ακολουθούν πιστά εδώ και χρόνια δεκάδες πολίτες σε διάφορους δήμους της χώρας. Μόνο που ενώ μέχρι πρόσφατα οι πολίτες συνέρρεαν στα γραφεία των δημάρχων προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για λακκούβες στους δρόμους, καμένες λάμπες και πρόστιμα, σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πολλοί είναι εκείνοι πλέον που μην μπορώντας να λύσουν βασικά προβλήματα επιβίωσης, προστρέχουν στον δήμαρχο για οικονομική βοήθεια. Μάλιστα, με αντάλλαγμα λίγων ευρώ παραχωρούν στους δήμους ακόμη και τους οικογενειακούς τους τάφους! Λίγα ξύλα για να ζεσταθούν, λίγο φαγητό για να περάσουν την ημέρα, μια δουλειά που να τους εξασφαλίζει τα προς το ζην, έως και μία ...φιάλη γκαζιού είναι ορισμένα μόνο από αυτά που ζητούν οι πολίτες από τους δημάρχους. Το φαινόμενο είναι εντονότερο στην περιφέρεια, καθώς οι δημότες έχουν πιο στενή σχέση με τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

"Λειτουργούμε ως ψυχοθεραπευτές και βάζουμε συνέχεια το χέρι στην τσέπη" δηλώνουν αρκετοί δήμαρχοι της Βόρειας Ελλάδας. Οι ιστορίες που ακούν, τους αναγκάζουν να ρίξουν όλο το βάρος και τη νέα χρονιά στα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής, που περιλαμβάνουν- μεταξύ άλλων -συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, ανταλλαγές προϊόντων.

Κι ενώ ο αριθμός των οικογενειών που ζουν στα όρια της φτώχειας ολοένα κι αυξάνει, όλοι γνωρίζουν πως είναι αρκετές ακόμη αυτές που λόγω αξιοπρέπειας ή ντροπής δεν έχουν αποταθεί στις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων.

"Έως τώρα πουλούσαν ό,τι χρυσά είχαν για να ζήσουν. Τώρα έρχονται στον δήμο και ζητούν βοήθεια με κάθε τρόπο. Όταν φτάνουν άνθρωποι στα γραφεία μας και μας λένε ότι πουλάνε έως και τους οικογενειακούς τους τάφους για λίγα ευρώ, εμείς τι να κάνουμε;" δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η δήμαρχος Βέροιας, Χαρούλα Ουσουλτζόγλου – Γεωργιάδη, δίνοντας ένα παράδειγμα της τραγικής κατάστασης στην οποία φτάνουν ορισμένοι δημότες.

Στον δήμο Δίου –Ολύμπου του νομού Πιερίας, μία γυναίκα που της έκοψαν το ηλεκτρικό ρεύμα λόγω οφειλών και ζει το τελευταίο διάστημα στο σκοτάδι, βρέθηκε έξω από τα γραφεία αντιδημάρχων ζητώντας να της αγοράσουν έστω μία φιάλη γκαζιού προκειμένου να μπορεί έστω να μαγειρεύει και να ζεσταίνει νερό.

"Ο μισός μισθός των δημάρχων πηγαίνει σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Όταν έρχονται και σου ζητάνε 5 ή 10 ευρώ για να περάσουν ή να συμπληρώσουν τους λογαριασμούς δεν θα δώσεις; Η κατάσταση είναι τραγική. Το θετικό είναι ότι οι πολίτες έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα αλληλεγγύης και όταν ζητάμε να βοηθήσουν το κάνουν" συμπληρώνει ο δήμαρχος Δίου –Ολύμπου Γιώργος Παπαθανασίου.

Παρόμοια είναι η κατάσταση και στη Νάουσα, με τον δήμαρχο Τάσο Καραμπατζό, να αναφέρει: "Ψυχοθεραπεία κάνουμε οι δήμαρχοι της περιφέρειας. Έρχονται και μας ζητούν λίγα χρήματα να περάσουν και εμείς δίνουμε από την τσέπη μας γιατί ξέρουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Μας ζητάνε να μην τους κόψουμε τους λογαριασμούς του νερού. Μας δίνουν έναντι 10 ευρώ και κάνουμε τα στραβά μάτια. Ο κόσμος έχει ζητήματα επιβίωσης. Προσπαθούν να πορευτούν, να πάρουν λίγο γάλα, ενώ είναι αρκετοί ακόμη αυτοί που δεν θέλουν να μιλήσουν για να μην μαθευτούν τα ζόρια τους σε μία κλειστή κοινωνία. Θα πρέπει σε όλους αυτούς να τους δώσουμε ελπίδα".

Όσον αφορά τη θέρμανση, στη Νάουσα το δημοτικό συμβούλιο προχώρησε στην λήψη απόφασης για φθηνά καυσόξυλα από το δημοτικό δάσος. Περισσότερες από 500 οικογένειες της πόλης, με βάση οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια, έλαβαν περίπου 6000 τόνους ξύλα, καταβάλλοντας 50 ευρώ τον τόνο.

Στη Φλώρινα, όμως, που το κρύο είναι ιδιαίτερα τσουχτερό και ο χειμώνας μακρύς εκατοντάδες είναι οι κάτοικοι που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα έξοδα της θέρμανσης. Αποτέλεσμα είναι να γυρεύουν και εκεί από τον δήμαρχο λίγα ευρώ για να ζεσταθούν.

"Έρχονται στο δήμο και μας ζητούν 20–30 ευρώ για να αγοράσουν τα ξύλα της ημέρας. Να τα αγοράσουν όχι όπως παλαιότερα με τον τόνο αλλά με το κιλό. Ίσα ίσα για να καλύψουν τις ανάγκες μιας κρύας ημέρας" δηλώνει ο δήμαρχος της πόλης Ιωάννης Βοσκόπουλος.


Κι αν στην περιφέρεια τα προβλήματα είναι λίγο –πολύ γνωστά, διότι οι δήμαρχοι με τους πολίτες έχουν πιο "στενή" επαφή, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλές δυσκολίες και στις πόλεις, εκεί όπου ο αριθμός των πολιτών είναι μεγαλύτερος.

Στο πλαίσιο αυτό, οι δήμοι επιχειρούν να καταγράψουν τον αριθμό των οικογενειών που αντιμετωπίζουν προβλήματα διαβίωσης και να τους βοηθήσουν.

Ο δήμος Θεσσαλονίκης ξεκίνησε τη λειτουργία του "Κοινωνικού Παντοπωλείου" για το πρώτο εξάμηνο του 2013. Το πρόγραμμα λειτουργεί τα τελευταία τρία χρόνια και κάθε εξάμηνο, με την επίδειξη ειδικής κάρτας, παρέχονται σε 200 άπορες οικογένειες και μεμονωμένα άτομα που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, είδη παντοπωλείου, απορρυπαντικά, κατεψυγμένα προϊόντα, ενδύματα, είδη οικιακού εξοπλισμού, παιχνίδια κ.ά.

Σύμφωνα με την αντιδήμαρχο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας του Πολίτη Καλυψώ Γούλα, για την αντιμετώπιση του αυξημένου αριθμού αιτήσεων που δεν μπορούν να καλυφθούν από το “Κοινωνικό Παντοπωλείο” ο δήμος Θεσσαλονίκης αναπτύσσει ενισχυτικές δράσεις.