Ορεινή Εύβοια: Γεμάτη προκλήσεις

Με πυκνόφυτα δάση, φαράγγια, καταρράκτες, ορεινά λιβάδια και θαυμάσιες παραλίες, η Βόρεια Εύβοια θα σας συναρπάσει με τις συνεχείς εναλλαγές τοπίων. Αν αναζητάτε την περιπέτεια και ψάχνετε αμόλυντες θάλασσες για να απολαύσετε τις φθινοπωρινές σας βουτιές, ένας κόσμος γεμάτος προκλήσεις σάς περιμένει να τον ανακαλύψετε.

Ενας είναι ο δρόμος που οδηγεί από τη Χαλκίδα στη Βόρεια Εύβοια κι αυτός όχι από τους ευκολότερους, μια και το κομμάτι της διαδρομής από τα Ψαχνά και μετά είναι γνωστό όχι μόνο για την ομορφιά του, αλλά και για τις άφθονες στροφές του.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Βέβαια δικαιολογίες για συχνές στάσεις που θα ξεκουράσουν οδηγό και επιβάτες υπάρχουν πολλές και θα πρέπει εδώ κατάλληλα να τις εκμεταλλευτείτε.
Ετσι, από τα πεύκα σύντομα θα βρεθείτε στα έλατα. Θα οδηγήσετε πλάι σε βουνοκορφές, θα διασχίσετε ορεινά λιβάδια, θα ρουφήξετε όλες τις μυρωδιές του ανοιξιάτικου δάσους και εκεί που δεν θα το περιμένετε, ένα γύρισμα του δρόμου θα σας ρίξει στην αγκαλιά της πιο όμορφης ορεινής κοιλάδας του νησιού, την οποία ευεργετεί με τα νερά του ο ποταμός Κηρέας. Στην άκρη της συναντάμε το μεσόγειο χωριό Προκόπι που έχει γίνει γνωστό στο πανελλήνιο από το προσκύνημα του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου.
Το σκήνωμα του Aγίου -ο οποίος όπως φανερώνει το όνομά του δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά στη Ρωσία το 1690- έφεραν μαζί τους από το χωριό Προκόπι της Καππαδοκίας οι πρόσφυγες της Μ. Ασίας το 1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Ο ναός που βλέπουμε σήμερα θεμελιώθηκε το 1930, ενώ η αποπεράτωσή του ολοκληρώθηκε το 1951. Πασίγνωστο σε όλη την Εύβοια είναι το μεγάλο λατρευτικό πανηγύρι που γίνεται εδώ στις 27 Μαΐου προς τιμήν του Οσίου, με χιλιάδες επισκέπτες από κάθε άκρο της Ελλάδας, αλλά και από την ορθόδοξη Ανατολική Ευρώπη να καταφθάνουν στο μοναστήρι. Μάλιστα πολλοί από αυτούς ακολουθούν με τα πόδια την ορεινή διαδρομή από τα Ψαχνά ως την εκκλησία, εκπληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο το τάμα τους.

Ο ναός όπου φυλάσσεται το σκήνωμα του Οσιου Ιωάννη του Ρώσου θεμελιώθηκε το 1930, ενώ η αποπεράτωσή του ολοκληρώθηκε το 1951.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Στην άκρη του χωριού, ανατολικά από τα τελευταία σπίτια, μέσα στην κατάφυτη από θεόρατα πλατάνια και ιτιές κοίτη του, κυλά τα διάφανα νερά του ο ποταμός Κηρέας, που πηγάζει από το όρος Καντήλι. Στις όχθες του συναντάται ένα από τα πλέον αξιόλογα παραποτάμια οικοσυστήματα της Εύβοιας όπου ζουν και πολλαπλασιάζονται σημαντικοί ακόμα -παρόλο το ανελέητο ψάρεμα- πληθυσμοί πέστροφας.
Αξίζει να αναζητήσετε τις ταμπέλες που θα σας οδηγήσουν στη θέση όπου βρίσκεται ο «Μεγάλος Πλάτανος», ένα δέντρο γιγαντιαίων διαστάσεων του είδους «platanus orientalis» -αυτοφυές της Ελλάδας- με ύψος 23 μέτρα, περίμετρο κορμού 18 μέτρα και ηλικίας που σύμφωνα με τους ειδικούς προσεγγίζει τα 600 έτη!

Στην κοιλάδα του Κηρέα αναζητήστε τον «Μεγάλο Πλάτανο», ένα δέντρο γιγαντιαίων διαστάσεων με ύψος 23 μέτρα, περίμετρο κορμού 18 μέτρα και πιθανής ηλικίας 600 ετών!

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Ιδανική διαδρομή για τετρακίνητο όχημα, αλλά κατάλληλη επίσης για ποδήλατο βουνού είναι αυτή που διασχίζει την κοίτη του ποταμού Κηρέα, το φυσικό μνημείο του Μεγάλου Πλάτανου και συνεχίζει προς τις τεχνητές λιμνούλες. Η ορεινή τοπιογραφία είναι συναρπαστική και τίποτα δεν θυμίζει ότι βρισκόμαστε σε νησί.
Σε μικρή απόσταση -δυτικά της κοιλάδας του Κηρέα- τα χωριά Δάφνη, Δαφνούσσα, Κεράμεια, Κεχριές, Σπαθάρι και Κουρκουλοί μοιάζουν βυθισμένα σε καταπράσινες συστάδες πεύκων, πλατάνων και λιόδεντρων.

Αγία Aννα, ένα όμορφο κεφαλοχώρι που το συναντάμε σε ύψος 350 μέτρων.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Κοντά στο Μαντούδι, ο ποταμός Κηρέας σμίγει τα νερά του με τον ποταμό Νηλέα σχηματίζοντας τον Βούδωρο που εκβάλλει στη δυτική άκρη της καλής παραλίας Κρύα Βρύση, εκεί όπου κάποτε ευημερούσε η αρχαία πόλη Κήρινθος. Η περιοχή προσεγγίζεται από τα χωριά Κήρινθος και Μαντούδι.
Απέραντη αμμουδιά
Στο ύψος του χωριού Στροφυλιά θα βρεθούμε σε κομβικό σημείο. Ο δρόμος αριστερά κατηφορίζει για τα παράλια του βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου όπου αναπτύσσονται τα γνωστά θαλασσινά θέρετρα της Λίμνης και των Ροβιών. Συνεχίζοντας την προς Βορρά ορεινή μας πορεία μέσα από θαλερά πεύκα και βελανιδιές, θα βγούμε στον μεσόγειο οικισμό της Αγίας Αννας (7 χλμ.).

Στην παραλία Ψαροπούλι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κάνουν ιππασία.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Το χωριό οφείλει το όνομά του στη θαυματουργή εικόνα της Αγίας Αννας, που φυλάσσεται σήμερα στην ομώνυμη εκκλησία και θεωρείται προστάτιδα του χωριού. Πρόκειται για ένα όμορφο κεφαλοχώρι που ατενίζει το ανοιχτό πέλαγος από ύψος 350 μέτρων. Θα περπατήσετε στα σοκάκια του και σίγουρα θα επισκεφθείτε το φροντισμένο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, στεγασμένο σε παλιά ανακαινισμένη αγροικία, όπου εκθέτονται παραδοσιακές φορεσιές, γεωργικά εργαλεία και αντικείμενα καθημερινής χρήσης, κυρίως του 19ου και 20ου αιώνα.
Οσο ακόμα ο καιρός είναι κατάλληλος για μπάνιο, οι περισσότεροι επιλέγουν να κατηφορίσουν από την Αγία Αννα προς την πασίγνωστη αμμουδιά που αντικρίζει κατάματα το ανοιχτό πέλαγος καθώς ξεδιπλώνεται σε μήκος τουλάχιστον 5 χιλιομέτρων. Ετσι χωρίς να το καταλάβετε, μετά από μερικές γρήγορες κατηφορικές στροφές θα βρεθείτε στα πυκνά πευκοδάση και στα ρυάκια που αναβλύζουν από παντού στην τροπικών διαστάσεων παραλία της Αγκάλης, που είναι το θαλασσινό επίνειο της Αγίας Αννας. Πρόκειται για μια από τις καλύτερες και μεγαλύτερες σε μήκος αμμουδερές ακτές της Εύβοιας με υποδομές και εξυπηρετήσεις για όλα τα πορτοφόλια. Ο παραθεριστικός οικισμός είναι κτισμένος στο βόρειο τμήμα του ανοιχτού όρμου όπου βρίσκεται και το μικρό λιμάνι. Οσο κατευθυνόμαστε νοτιότερα, η οικιστική δόμηση αραιώνει και τη θέση της καταλαμβάνει το πευκόδασος. Σε μεγάλο μέρος της ακτής τρέχει χωμάτινος δρόμος με κατεύθυνση νότια που όμως κάποια στιγμή καταλήγει σε αδιέξοδο.

Το πανέμορφο ακρογιάλι Αχλάδι.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Από τον οικισμό της Αγκάλης αν πάρετε τον στενό αλλά ασφάλτινο δρόμο που τραβά βόρεια διασχίζοντας το πευκόδασος, θα έχετε την ευκαιρία να προσεγγίσετε μερικές ακόμη θαυμάσιες παραλίες που οπωσδήποτε αξίζουν την προσοχή σας. Θα περάσετε τον παραθεριστικό οικισμό Πρασίδι που διαθέτει μια θαυμάσια μικροσκοπική παραλία πνιγμένη στα πεύκα και θα φτάσετε στο χωριό Φραγκάκη. Εδώ απλώνεται το ακρογιάλι Αχλάδι που θεωρείται όχι άδικα ένα από τα πιο καθαρά της Β. Εύβοιας. Η παραλία είναι στρωμένη με λαμπερό βότσαλο και τα βαθυγάλαζα νερά είναι διάφανα, αρκεί βέβαια να μη φυσά βοριάς που τόσο ταλαιπωρεί το σύνολο της ανατολικής ευβοϊκής ακτογραμμής.
Λίγο βορειότερα θα συναντήσουμε το Λουτρό Κοτσικιάς με την καλή αμμουδιά και το γραφικό λιμάνι όπου απαγκιάζουν οι ψαρόβαρκες. Υπάρχουν καταλύματα αλλά και ψαροταβέρνες που προμηθεύονται καθημερινά φρέσκο ψάρι από τα καΐκια.

Στις εκβολές του ποταμού Βούδωρου στην παραλία Κρύα Βρύση, διακρίνονται ίχνη της αρχαίας πόλης Κήρινθος.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Ανάμεσα στην παραλία Αγκάλη και στον όρμο της Κοτσικιάς ξεδιπλώνεται η ακτή Πατούσι με απόκρημνα βράχια που κρύβουν στη σκιά τους μικροσκοπικές, λαμπερές ακρογιαλιές, ενώ ολόγυρα εκτείνεται υπέροχο πευκόδασος. Η περιοχή αν και παρουσιάζει αρκετή οικιστική ανάπτυξη δεν διαθέτει καλούς δρόμους ενώ αρκετοί από αυτούς καταλήγουν σε ιδιωτικές εκτάσεις. Σε γενικές γραμμές όμως, αξίζει να της αφιερώσεις χρόνο για να την εξερευνήσεις.
Επίσης το τμήμα της ακτής από το Πατούσι και βόρεια μέχρι το ακρωτήρι Φαλάσι αλλά και τα αντικρινά νησάκια Λευκονήσια, θεωρείται ιδανικός ψαρότοπος για όσους ασχολούνται με το υποβρύχιο ψάρεμα.

Ο καταρράκτης Δρυμώνα, ένα από τα κρυφά θαύματα της ευβοϊκής φύσης.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Βορειότερα από τον όρμο των Λουτρών Κοτσικιάς ξανοίγεται διάπλατη η εκτεταμένη παραλία Ψαροπούλι – Βασιλικά όπου εκτός των άλλων, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κάνουν ιππασία σ' ένα υπέροχο τοπίο ανάμεσα στο ποτάμι και στη βοτσαλωτή ακροθαλασσιά (Info: Ιππικό Αγρόκτημα, 6972 273711, κ. Κατερίνα).
Ορεινές περιπλανήσεις

Στο ορεινό χωριό Κερασιά έχουν βρεθεί υπολείμματα απολιθωμένου δάσους. Επισκέψιμο εδώ είναι το Μουσείο Απολιθωμάτων.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Στην καρδιά της Βόρειας Εύβοιας, στον γεωγραφικό χώρο που ορίζουν τα ορεινά χωριά Αγία Αννα, Παπάδες, Κερασιά, Αμέλαντες, Δρυμώνας και καταλαμβάνουν οι πολύπλοκες πτυχώσεις των βουνών Καβαλάρης, Τελέθριο και Ξηρόν Oρος, μας αποκαλύπτεται ένας υπέροχος, τραχύς και ανεξερεύνητος ορεινός κόσμος. Το τοπίο παραπέμπει σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας τόσο ως προς τη φυσιογραφία του, όσο και προς τη δασική του κάλυψη. Μαυρόπευκα, έλατα, βελανιδιές και αλλά δασικά είδη του ορεινού όγκου της Πίνδου φύονται και ευδοκιμούν εδώ σε τούτο το ορεινό νησί. Αυτά τα μοναδικά δάση που έχουν προσαρμοστεί τέλεια στο μικροκλίμα της περιοχής, υγραίνονται με την αλμύρα του πελάγους που φέρνουν μαζί τους οι άνεμοι του Αιγαίου, αφού απέχουν μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από την ακτογραμμή του. Καθώς υπάρχουν αρκετοί δύσβατοι στην πλειονότητά τους δασικοί δρόμοι που διατρέχουν τον ορεινό κορμό της Βόρειας Εύβοιας, η περιπλάνηση εδώ, αν δεν είστε γνώστης της περιοχής, δεν είναι η πιο εύκολη υπόθεση.
Ανάμεσα στα χωριά Αμέλαντες και Αγία Aννα κρύβεται το φαράγγι της Μπουλοβίναινας που θεωρείται ένα από τα φυσικά θαύματα της ευβοϊκής γης. Πήρε το όνομά του από μια ντόπια γυναίκα που προτίμησε να πέσει στο χάσμα του φαραγγιού, παρά στα χέρια των Τούρκων.

Η Μονή Οσίου Δαυίδ βρίσκεται κοντά στο χωριό Δρυμώνα στις παρυφές του Ξηρού όρους, σε σημείο με απίστευτη δασοκάλυψη.

Φωτογραφία: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης

Είναι επίσης γνωστό και σαν φαράγγι του Αράπη καθώς σύμφωνα με έναν τοπικό θρύλο όσα πρόβατα έπιναν νερό από εδώ, γεννούσαν μαύρα αρνάκια.
Το φαράγγι δεν θα το βρείτε εύκολα: θα χρειαστεί να «παιδευτείτε» ψάχνοντας στους χωματόδρομους, και βέβαια να είστε εφοδιασμένοι μ' έναν καλό τοπικό χάρτη και το απαραίτητο GPS. Θα είναι σίγουρα πιο εύκολο αν σας καθοδηγήσει κάποιος ντόπιος που γνωρίζει τα κατατόπια, και ακόμα καλύτερα να σας πάει στα σημεία απ' όπου μπορείτε να δείτε το χάσμα του φαραγγιού από ψηλά. Αξίζει να αναζητήσετε τις Αμέλαντες, ένα από τα ομορφότερα και με τις λιγότερες παρεμβάσεις ορεινά χωριά της Εύβοιας. Το όνομά του οφείλεται στον Τούρκο αγά της περιοχής, γνωστό με το όνομα Αμέλ αγάς.
Στο επίσης ορεινό χωριό Κερασιά (υψόμ. 600 μ.) έχουν βρεθεί υπολείμματα απολιθωμένου δάσους ηλικίας 10-25 εκατομμυρίων χρόνων και τμήματα σκελετών αγρίων ζώων που ζούσαν εδώ, εκείνη τη μακρινή εποχή. Τα ενδιαφέροντα ευρήματα εκθέτονται στο επισκέψιμο μουσείο απολιθωμάτων που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.
Η ομορφότερη ορεινή διαδρομή που μπορεί να ακολουθήσει κανείς στην περιοχή σε ασφάλτινο δρόμο, είναι αυτή που συνδέει την Κερασιά με το χωριό Δρυμώνα. Ο δρόμος διασχίζει υπέροχο οροπέδιο με έλατα-πεύκα και καταπράσινες κοιλάδες. Κατηφορίζοντας προς το χωριό Δρυμώνα θα δείτε το χώρο όπου θα πρέπει να αφήσετε το όχημά σας αν θέλετε να ακολουθήσετε το σύντομο μονοπάτι που θα σας φέρει στον καταρράκτη του Δρυμώνα, ο οποίος σκορπά τα νερά του από ύψος 15 μέτρων.
Ο καταρράκτης που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρων σχηματίζεται από τα νερά του ποταμού Σηπιά. Εκεί που πέφτει το νερό δημιουργείται μια μικρή λίμνη όπου το καλοκαίρι δεν είναι λίγοι οι τολμηροί που βουτούν στα κρύα νερά της. Το μονοπάτι που προσεγγίζει τον καταρράκτη έχει διαμορφωθεί κατάλληλα από το δασαρχείο και καθώς διαθέτει κουπαστή και ξύλινα σκαλιά, είναι προσβάσιμο σε όλους τους πεζοπόρους, ακόμη και στους πιο αμάθητους. Στο χωριό Δρυμώνα αξίζει να επισκεφθείτε το μοναστήρι του Οσιου Δαυίδ. Από εδώ εύκολα πια, θα κατηφορίσετε για τα θαλασσινά τοπία του Β. Ευβοϊκού και τα παραθαλάσσια χωριά Χρόνια, Ροβιές και Λίμνη.
FAST INFO
Αρχαία Κήρινθος
Tα απομεινάρια της άλλοτε κραταιάς αρχαίας ευβοϊκής πόλης έχουν εντοπιστεί στο νότιο άκρο της παραλίας Κρύα Βρύση του Μαντουδιού. Από εδώ καταγόταν ο μυθικός ήρωας Κάνθος που πήρε μέρος στην Αργοναυτική εκστρατεία.
Φαράγγι της Μπουλοβίναινας
Το φαράγγι διασχίζει ο ποταμός Νηλέας που πηγάζει από το Ξηρόν όρος και θεωρείται ένα από τα πιο παρθένα σημεία της Εύβοιας. Το καλοκαίρι ένα μέρος του φαραγγιού είναι βατό και συχνά το διασχίζουν περιπατητές. Προσοχή, σε καμιά περίπτωση ωστόσο, μην επιχειρήσετε τη διάσχιση με βροχόπτωση καθώς η περιοχή υποφέρει από κατολισθήσεις.
Μονή Οσίου Δαυίδ
Βρίσκεται κοντά στο χωριό Δρυμώνα στις παρυφές του Ξηρού όρους, σε σημείο με απίστευτη δασοκάλυψη. Το μοναστήρι ιδρύθηκε από τον Οσιο Δαυίδ που έζησε εδώ πιθανόν το 1550 και κτίστηκε πάνω σε ερείπια παλαιοτέρου ναού ο οποίος καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1470, μετά την κατάληψη της Εύβοιας. Το 1824 οι Τούρκοι έκαψαν εκ νέου το μοναστήρι ως αντίποινα για τη συμμετοχή των μοναχών στον ξεσηκωμό του 1821. Το σημερινό κτίσμα οικοδομήθηκε το 1877.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Αγκάλη - Αγίας Αννας
«Thalatta seaside» εξαιρετική μονάδα, στο νότιο τμήμα της παραλίας κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα (22270 97397, http://www.thalattahotel.gr/ ).
«Αριάδνη» (22270 97400,http://www.hotel-ariadni.gr/), επιπλωμένα διαμερίσματα πάνω στη θάλασσα.
«Ακτή» (22270 97418, http://www.hotelakti.gr/), πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια με θέα στη θάλασσα.
«Αγκάλη» (22270 97103 http://hotelagali.gr/),στο βόρειο τμήμα της παραλίας πάνω στην αμμουδιά.
«Αύρα του Αιγαίου» 6937445409.
Αχλάδι
«Ahladi Beach» (6932473638, http://www.achladibeach.gr/ ), πλήρως εξοπλισμένα διαμερίσματα και γκαρσονιέρες.
«Studios Mina» (694638333 http://achladi.gr/ ), δίκλινα και τρίκλινα δωμάτια.
«Siroco» (22270 51396, http://www.siroko.gr/), κοντά στη θάλασσα σε κατάφυτο σημείο. Δωμάτια «Γιαννακάρας» (22270 51105 & 6974283328).
Παπάδες
«Δασικό χωρίο Παπάδων». Στο βουνό και κοντά στη θάλασσα (22270 51008 http://www.papades-village.com/).
Παραλία Κοτσικιάς
«Αγρόκτημα Ιόλη» (22270 51145, http://www.agroktimaioli.gr/), πίσω από την παραλία σε ήσυχο εξοχικό σημείο.

ΦΑΓΗΤΟ
Ατμοσφαιρικό εστιατόριο «Μεζέ» πάνω στη θάλασσα στους εκλεπτυσμένους χώρους του ξενοδοχείου «Thalatta seaside».
Στην παραλία της Αγίας Αννας ουζερί «Πασιφάη» και ταβέρνες «Δελφίνι», «Μαϊστράλι», «Γοργόνα», «Μουράγιο», «Τράτα», όλες βρίσκονται πάνω ή σε μικρή απόσταση από την παραλία.
Στην παραλία Αχλάδι ταβέρνες «Αιγαίο», «Γιαννακάρας» και «Κυριάκος».
Στην παραλία Κοτσικιάς ψαροταβέρνα-ουζερί «Ο Ανδρέας». Στο χωριό Προκόπι υπάρχουν αρκετές ψησταριές, πιτσαρίες και σουβλατζίδικα.
Κείμενο-φωτογραφίες: Ζερμαίν Αλεξάκη & Θοδωρής Αθανασιάδης
www.viewsofgreece.gr