Χοντρικές τιμές ελαιόλαδου

Η ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Τιμές του εξτραπαρθένου ελαιολάδου €/κιλό(*)
Πόλη	Α	Β	Γ	Δ
Jaen (Es)	2,76	2,70	2,22%
Granada (Es)	2,77	2,77	0,0%
Estremadura (Es)	2,76	2,70	2,22%
Cordoba (Es)παλιό	2,82	2,70	4,44%
Τoledo (Es)	2,76	2,76	0,0%
Borjas(ES)*	3,20	3,20	26,7	%
Sevilla (Es) Arbequino-Νέο	3,33	3,10	7,42%
Sevilla (Es) Νέο	3,30	3,10	6,45%	%
Bari (ΙΤ)	6,79	5,15	31,9%	156,8%
Andria (IT)	6,90	4,55	7,7%
Foggia (IT)	5,77	4,94	17,0%	114,8%
Bitonto(IT)	6,90	4,45	7,7%
Taranto (IT)	6,30	4,97	26,9%	157,1%
Cosenza (IT)	5,35	4,70	13,8%	96,3%
Catanzaro (IT)	5,35	4,60	16,3%	98,1%
Salerno (It)	6,20	6,0	3,3%	95,3%
Chieti (IT)	6,45	6,45	0,0%	72,0%
Palermo(IT)	5,10	5,10	0,0%	50,0%
Trapani (IT)	5,35	5,35	0,0%	50,7%
Reggio Calabria (IT)	-----	4,15	0,0%	33,9%
Catania (IT)	----	5,70	0,0%	16,3%
Pescara	6,55	6,55	0,0%	70,1%
Viterbo	---	9,00	15,4%	73,1%
Καλαμάτα	3,14	3,02	4,1%	25,7%
Kαλαμάτα: εκτιμήσεις δικές μας  μεταξύ των 3,30-3,40 €/κιλό
Σπάρτη	3,78	3,66	3,4%	48,4%
Κρήτη	-----	-----	0,0%	15,3%
Μυτιλήνη (Παρθένο)	----	-----	0,0%	45,1%
Sfax (Τυνησία)(*)	2,88	2,68	7,46%	23,7%

(*) Στοιχεία  ISMEA A=46η εβδ. 2014 (16 Νοέμβρη  2014), Β=45η εβδομάδα2014 Γ= % μεταβολή των τιμών της 46ης 2014 επί της προηγούμeνης Δ=%  μεταβολή τιμών επί της ίδιας εβδομάδας του 2013 *

H περασμένη εβδομάδα χαρακτηρίστηκε από μια γενικευμένη έντονη αύξηση των τιμών στην Ιταλία, σημειώνοντας μια μέση εθνική τιμή κατά το ΙSΜΕΑ του 6,16 €/κιλό για το εξτραπαρθένο και 3,76 €/κιλό για το παρθένο, η οποία παρέσυρε προς τα πάνω και τις τιμές των άλλων μεσογειακών αγορών. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ανοδική αυτή τάση στην Ιταλία αφορά και τις πιο ελαιουργικές περιφέρειες της νότιας Ιταλίας Απουλία και Καλαβρία.

Στο πλαίσιο αυτό κι ενώ ακόμη η συγκομιδή στην Ισπανία βρίσκεται στην αρχική της φάση οι τιμές στις ισπανικές αγορές του εξτραπαρθένου την περασμένη εβδομάδα κινήθηκαν μεταξύ των 3 και των 3,30 €/κιλό για το φρέσκο ελαιόλαδο. Αύξηση παρουσίασαν επίσης οι τιμές στην Τυνησία.

Δυσαρμονία παρουσιάζει η διακύμανση των τιμών στην Ελλάδα, σε σχέση με τις ιταλικές αγορές με την οποία οι ελληνικές αγορές είναι στενά συνδεδεμένες. Είτε αυτές αφορούν τις τιμές στον παραγωγό είτε εκείνες της χονδρικής διακίνησης. Πράγματι η διαφορά ανάμεσα στις ιταλικές και τις ελληνικές τιμές ενώ συνήθως κυμαίνεται γύρω στα 10% των ιταλικών τιμών αυτή την στιγμή οι ιταλικές τιμές είναι υπερδιπλάσιες των ελληνικών. Στην παραγωγή και στην χονδρική αγορά. Αν οι εσωτερικές ιταλικές τιμές σταθεροποιηθούν σε αυτά τα επίπεδα δεν μπορούν παρά να ενισχύσουν την ανοδική τάση και των ελληνικών. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι στις ιταλικές αγορές ήδη αναπτύσσεται μια τάση αντίστασης των αγοραστών.

Πηγές:Ismea, Camere di Commercio Italiane, Sistema de informacion de precios en origen del mercato de contado dell’aceide de oliva. Olimerca.Olio officina.

www.elies-ladikalamatiano.gr

Μετά την απότομη άνοδο της προηγούμενης εβδομάδας, ήρθε τώρα η πτώση των τιμών του ελαιολάδου. Απόσυρση του αγοραστικού ενδιαφέροντος με ενδεικτική την απουσία υποψήφιων ενδιαφερομένων σε δημοπρασία συνεταιρισμού στη νότια Λακωνία την Παρασκευή 21/11/2014

Η προηγούμενη εβδομάδα

Οι τιμές ανέβηκαν απότομα αγγίζοντας τα 4 ευρώ, και συγκεκριμένα τα 3,9756 σε δημοπρασία του συνεταιρισμού Αγίου Δημητρίου – Ταλάντων Μονεμβασιάς (στη Νότια Λακωνία, Πελοπόννησο). Επρόκειτο για την περιζήτητη, ιδίως από την ιταλική βιομηχανία, ποικιλία Αθηνολιά. [Η αγορά του ελαιολάδου σηκώνει μποφόρ]

Εν τω μεταξύ σε άλλες περιοχές, τα φρέσκα ελαιόλαδα της ποικιλίας Κορωνέϊκης είχαν φθάσει τα 3,5 περίπου ευρώ (3,65 παράδοση στην Ιταλία).

Η τρέχουσα εβδομάδα που κλείνει

Το νέο στοιχείο αυτής της εβδομάδας είναι η πτώση των τιμών με παράλληλη απότομη μείωση της ζήτησης και του αγοραστικού ενδιαφέροντος από το ιταλικό εμπόριο και βιομηχανία. Έτσι οι τιμές της Κορωνέικης υποχωρούν από τα 3,65 στα 3,30 ευρώ (πάντοτε για παράδοση Ιταλία, άρα μειωμένες τουλάχιστον 0,15 για το ελαιοτριβείο και ακόμη περισσότερο μειωμένες για τον παραγωγό). Στην Κρήτη που τώρα ξεκινάν να συγκομίζουν και αλέθουν, οι τιμές ακούγονται λίγο πιο χαμηλά.

Συγχρόνως οι πρώτες πωλήσεις από Τυνησία γίνονται στην τιμή των 2,93 ευρώ παράδοση στα ιταλικά λιμάνια. Τιμή που θεωρείται υψηλή αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη ότι η Τυνησία έχει οργανωμένο εμπόριο, με κρατικό φορέα, που προστατεύει τις τιμές. Άρα δεν θα πουλήσουν όσο-όσο, ιδίως εφέτος που αναμένεται να έχουν μια χρυσή ευκαιρία με τους 300 χιλ. τόνους της υπερπαραγωγής τους που συμπίπτει με τις ελλειμματικές παραγωγές Ισπανίας και Ιταλίας.

Συζητήσεις μείωσης των δασμών

Η άνοδος των τιμών, έφερε στο προσκήνιο τις συζητήσεις για χαλάρωση των περιορισμών εισαγωγής από την Τυνησία, ώστε να διευκολυνθεί η ( ιταλική κυρίως) βιομηχανία, η οποία – ας μην το ξεχνάμε – ανήκει πια σε μεγάλο βαθμό σε ισπανικά συμφέροντα (Bertolli,Sasso,Carapelli) ή και σε κινέζικα (Salov). [Η Kίνα κατακτά το ελαιόλαδο και όχι το αντίστροφο]

Φυσικά κάτι τέτοιο συναντά τις αντιδράσεις των ελαιοπαραγωγών και των οργανώσεών τους, οι οποίες θέλουν να διατηρηθούν οι τιμές σε όσο πιο υψηλά επίπεδα γίνεται.
Πάντως, οι τρόποι που μπορεί να μειωθούν οι δασμοί εισαγωγής τυνησιακών ελαιολάδων στην Ε.Ε είναι τρείς :

α. Να ανοίξει τώρα, ή όσο δυνατόν νωρίτερα, η ποσόστωση της Τυνησίας μέσω της οποίας μπορεί να εξάγει με μηδενικούς δασμούς έως 56.700 τόνους παρθένων ελαιολάδων, 15.09.10.10 και 15.09.10.90, ετησίως στις χώρες της Ε.Ε. Κανονικά αυτές οι εξαγωγές μπορούν να ξεκινήσουν τον Ιανουάριο του 2015 και μόνο για 1.000 τόνους, οι οποίοι θα αυξάνονται σταδιακά τους επόμενους μήνες.

β. Η άλλη μέθοδος που εφαρμόζεται κυρίως από την Ιταλία, αλλά και από την Ισπανία, είναι το καθεστώς της "ενεργητικής τελειοποίηση" ( TPA). Σύμφωνα με αυτήν, μία οποιαδήποτε επιχείρηση μπορεί να εισάγει ελαιόλαδο από 3η χώρα τελείως αδασμολόγητο με την προϋπόθεση ότι θα το επεξεργαστεί και θα το εξάγει σε άλλη 3η χώρα. Μπορεί δηλαδή, να κάνει εισαγωγή από την Τυνησία για να το εξάγει στις ΗΠΑ. Όταν λέμε "επεξεργαστεί" εννοείται ακόμη και η απλή συσκευασία ή η ανάμιξη με άλλα ελαιόλαδα ή το ραφινάρισμα αν πρόκειται για λάδι λαμπάντε. Στην Ελλάδα, η εφαρμογή της ΤPA απαγορεύεται προκειμένου να προστατευτεί η εγχώρια ελληνική παραγωγή, αν και κάποια στιγμή η Διεπαγγελματική (ΕΔΟΕΕ) είχε ζητήσει να επιτραπεί προκειμένου να αναπτυχθούν οι εξαγωγές μας.

γ. Τέλος, το τρίτο κανάλι είναι η επίκληση της απειλής διατάραξης της αγοράς λόγω σημαντικών αυξομειώσεων των τιμών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε άμεση απόφαση αναστολής εφαρμογής των δασμών


Τι να σημαίνουν τα ανεβοκατεβάσματα των τιμών;

Οι κινήσεις αυτές αποτυπώνουν και επιβεβαιώνουν πράγματα που έχουμε γράψει τον τελευταίο μήνα αλλά και επανειλημμένα στο παρελθόν:

- Ο Δεκέμβριος αναμένουμε να είναι ο κρίσιμος μήνας για να δούμε αν οι ιταλοί αγοραστές (εμπόριο / βιομηχανία), αλλά και η ελληνική βιομηχανία μπορούν να ανταποκριθούν και έως ποιο επίπεδο τιμών παραγωγού. Αν η λιανική αγορά, το «ράφι» και οι καταναλωτές μπορούν να σηκώσουν τις νέες τιμές.

- Η συνεχής άνοδος των τιμών δεν είναι εφικτή. Θα σκοντάψει στη δυνατότητα της αγοράς να την απορροφήσει.

- Στις 24 Οκτωβρίου γράφαμε για τις ανοδικές τάσεις αλλά και για τις παγίδες που κρύβουν. [Φετινές τιμές, υποσχέσεις & παγίδες. Χαμηλά η Ισπανία]

Αντικειμενικά, η χειρότερη αδυναμία προέρχεται από την οικονομική κατάσταση όλων -ελαιοπαραγωγών, ελαιοτριβέων, εμπόρων, τυποποιητών, ανεξάρτητα αν ιδιώτες ή συνεταιρισμοί- μετά από μια καταστροφική χρονιά, που τους άφησε "επί ξύλου κρεμάμενους". Ποιός λοιπόν πωλητής θα μπορέσει να αντισταθεί όταν προχωρήσει η συγκομιδή και εμφανιστούν οι αγοραστές με το "ζεστό χρήμα" στο χέρι; Πως λοιπόν θα κρατηθούν οι τιμές και δεν θα υποχωρήσουν;

Η ασφυξία που έχουν επιβάλλει οι ελληνικές τράπεζες επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα, ιδίως όταν στις ανταγωνίστριες χώρες Ιταλία και, κυρίως, στην Ισπανία μπορούν επιχειρήσεις ιδιωτικές και συνεταιριστικές να δανείζονται με σχεδόν μηδενικά επιτόκια (θέμα για το οποίο θα επανέλθουμε σύντομα).

Η δεύτερη παγίδα είναι αυτή της υπεραισιοδοξίας. Ήδη το κλίμα καλλιεργείται για να "χαϊδεύει αυτιά" και διαβάζω για "απογειώσεις" όταν ακόμη οι παραγωγοί περιμένουν τα 5 ευρώ το κιλό που τους είχε αναγγείλει πέρυσι το συγκρότημα Agrenda/Agronews.

- Οι τιμές μπορούν, και πρέπει να έχουν μια λογική αύξηση. Δεν συμφέρει κανέναν -ούτε τους παραγωγούς- και δεν μπορούν ούτε να εκτοξευθούν, ούτε να απογειωθούν. Μην «χαϊδεύουμε αυτιά», όπως εκείνοι που πέρυσι τον Νοέμβριο έβλεπαν 5 ευρώ. [Εκτόξευση τιμών και χρυσές ευκαιρίες;]

- Ούτε «Μοναδική ευκαιρία να γράψει ιστορία έχει φέτος το ελληνικό ελαιόλαδο». Τις ίδιες ευκαιρίες είχε το 2005/06 (σπαταλήθηκαν 6 εκατ. ευρώ σε φιέστες και δημόσιες σχέσεις) και το 2012/13, όταν ο υπουργός καθηγητής Αθ. Τσαυτάρης μαζί με την πρόεδρο του ΠΣΕ δεν συγκρατούσαν τους πανηγυρισμούς τους για το success story της εκτόξευσης των εξαγωγών – χύμα σε Ιταλία και Ισπανία.

Χωρίς οργάνωση, χωρίς υποδομές, χωρίς πραγματική ανάπτυξη της ελληνικής ελαιοκομίας, θαύματα – δυστυχώς – λυπάμαι, αλλά δεν γίνονται.

- Ρεαλισμός, σύνεση, διεκδίκηση, οργάνωση. Κανένας "από μηχανής θεός" δεν μπορεί να κρατάει διαρκώς τις τιμές ψηλά κάνοντας τους έλληνες παραγωγούς πλούσιους. Γι αυτό πρέπει να βρουν οι ίδιοι το δρόμο τους. Τα παραδείγματα υπάρχουν δίπλα μας, στις ανταγωνίστριες αλλά και συνάδελφες ελαιοπαραγωγές χώρες της Μεσογείου.


 olivenews.gr