Η
Επιτροπή Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας της ΚΕΔΕ εμμένει στην απόφαση
του ετήσιου τακτικού συνεδρίου της ΚΕΔΕ για τη θεσμοθετημένη λειτουργία
πιστοποιημένων δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε τοπικό επίπεδο.
Τα παραπάνω υπογραμμίστηκαν κατά τη χθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής υπό την προεδρία του Προέδρου της ΚΕΔΕ Γ. Πατούλη.
Ως εκ τούτου η Επιτροπή κατέληξε στην απόφαση να υπάρξει πλήρης
χαρτογράφηση των αναγκών υγείας ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες
νησιωτικές και ορεινές περιοχές (καταγραφή ιατρικού και νοσηλευτικού
προσωπικού, ιατρικός εξοπλισμός, αριθμός αερομεταφορών) μέσω του
Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Επίσης τονίστηκε ότι η ανάγκη συντονισμού όλων των ΜΚΟ και άλλων εθελοντικών φορέων στην παροχή υπηρεσιών.
«Βάσει και της απόφασης του συνεδρίου της ΚΕΔΕ, σημείωσε ο πρόεδρος
της Γ.Πατούλης, διεκδικούμε τη θεσμοθετημένη λειτουργία των Δημοτικών
Ιατρείων και Φαρμακείων με την πιστοποίηση δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας
υγείας. Η παροχή ποιοτικών πιστοποιημένων υπηρεσιών πρωτοβάθμιας
φροντίδας υγείας από την Αυτοδιοίκηση έχει πολλαπλά θετικά αποτελέσματα
καθότι συμβάλλει στην αποσυμφόρηση των νοσοκομείων, στην πρόληψη της
υγείας και μακροπρόθεσμα στη μείωση του κόστους υπηρεσιών υγείας.
Η ουσιαστική αποκέντρωση των υπηρεσιών υγείας μέσα από τη δημιουργία
Μονάδων Πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε τοπικό επίπεδο είναι προς το
συμφέρον τόσο της δημόσιας υγείας όσο και της προσπάθειας εξοικονόμησης
των πόρων του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Επίσης η Αυτοδιοίκηση ως εγγύτερος στον πολίτη θεσμός, μπορεί να
ηγηθεί μιας προσπάθειας συντονισμού όλων των φορέων παροχής ιατρικών
υπηρεσιών στους πολίτες, όπως για παράδειγμα των ΜΚΟ, των Γιατρών Χωρίς
Σύνορα, κ.α., ορίζοντας μια Συντονιστική Επιτροπή, ώστε να μην υπάρχουν
αλληλοεπικαλύψεις και κενά».
Κατά την συνεδρίαση της συζητήθηκαν επίσης τα εξής θέματα:
Η Επιτροπή επεξεργάσθηκε το σχέδιο της Κ.Υ.Α για την αδειοδότηση των
Δημοτικών Παιδικών και Βρεφονηπιακών σταθμών και αφού ενσωματωθούν οι
παρατηρήσεις των μελών της Επιτροπής θα εισαχθεί προς λήψη απόφασης από
το Δ.Σ. της Κ.Ε.Δ.Ε. Ωστόσο υπογραμμίστηκε η ανάγκη να διασφαλιστούν οι
αναγκαίοι πόροι για την προσαρμογή των δημοτικών παιδικών σταθμών στο
νέο θεσμικό πλαίσιο.
Παράλληλα η Επιτροπή εξέφρασε τις ενστάσεις της ως προς τις
προτάσεις του Συλλόγου των Ιδιωτικών Μεγάλων και Μικρών Παιδικών Σταθμών
και υπογράμμισε ότι σήμερα οι δήμοι της χώρας με το δίκτυο των
χιλιάδων κοινωνικών δομών που διαθέτουν, προσφέρουν ποιοτικές και υψηλού
επιπέδου υπηρεσίες στους πολίτες αλλά και στις ευάλωτες ευπαθείς
ομάδες. Ως εκ τούτου ζητά την διασφάλιση της λειτουργίας τους, την
ενίσχυση και την αναβάθμισή τους.
Επίσης η Επιτροπή υιοθετεί τις απόψεις του Συλλόγου των Εργαζομένων
στα ΚΔΑΠ και απορρίπτει κατηγορηματικά την πρόταση του Συλλόγου των
Ιδιωτικών Μεγάλων και Μικρών Παιδικών Σταθμών για κατάργηση των ΚΔΑΠ.
«Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ' εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν αυτή, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών» (Απάντηση του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου στον Μωάμεθ Β')
29 Μαΐου 1453: μία ημερομηνία κομβικής σημασίας για την ελληνική, αλλά και την παγκόσμια ιστορία, καθώς σηματοδοτεί το τέλος της υπερχιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας- της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που αποτελεί συνώνυμο της ιστορικής πορείας του μεσαιωνικού Ελληνισμού. Η Άλωση έχει αφήσει το δικό της ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ελληνική παράδοση, η οποία για αιώνες μετά θρηνούσε και θρηνεί το τέλος της «Ρωμανίας» και την πτώση της Πόλης των Πόλεων, που αποτέλεσε φάρο φωτός- αλλά και απόρθητο φρούριο, προπύργιο απέναντι στους εξ Ανατολών κινδύνους- εκεί που η Ανατολή συναντούσε τη Δύση, τα χρόνια που στην Ευρώπη κυριαρχούσε ο σκοταδισμός και η οπισθοδρόμηση που ακολούθησαν την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Η πολιορκία που διήρκεσε από τις 6 Απριλίου ως τις 29 Μαΐου, ημέρα Τρίτη (εξ ου, σύμφωνα με μια εκδοχή, και η «γρουσούζικη» για τον Ελληνισμό παράδοση της «Τρίτης και 13», από την ημέρα και το άθροισμα των αριθμών που συνθέτουν το 1453- 1+4+5+3) αποτέλεσε το φινάλε μιας πορείας παρακμής η οποία είχε αρχίσει πολλά χρόνια πριν. Αρκετοί θεωρούν ότι η αρχή της μεγάλης πτώσης ήταν η άλωση της Πόλης από τους Λατίνους του 1204, από την οποία η Αυτοκρατορία- παρά την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1261- δεν ανέκαμψε ποτέ, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι η πορεία προς την καταστροφή είχε αρχίσει πολλά χρόνια πριν. Σε κάθε περίπτωση, το τελικό χτύπημα για την αποδυναμωμένη αυτοκρατορία ήταν η προέλαση των Οθωμανών, η οποία ήταν αδύνατον να ανακοπεί.
Ο Σέρβος πολιτικός, ιστορικός, συγγραφέας και διπλωμάτης Τσέντομιλ Μιγιάτιοβιτς (1842-1932), συνοψίζει τους λόγους της οθωμανικής ορμής στο βιβλίο του «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος: Η τελευταία νύχτα της Πόλης»: «Οι Τούρκοι δεν είχαν έλλειψη αρετών και χαρισμάτων όταν άφησαν τις στέπες κι έφτασαν στην Αρμενία για να φρουρούν τα ανατολικά σύνορα των Σελτζούκων σουλτάνων, όμως, μετά τον προσηλυτισμό τους στο Ισλάμ, ο εθνικός χαρακτήρας τους υπέστη μια επαναστατική αλλαγή. Οι σπίθες της φωτιάς που έκαιγε την ψυχή του Προφήτη ενέπνευσαν τους δεκτικούς γιους των ασιατικών ερήμων, και κατάφεραν να αναπτύξουν την ιδέα της εθνικής ιδιαιτερότητας, κάτι που θα τους καθιστούσε ικανούς να επιτύχουν σπουδαία πράγματα. Σαν ακατανίκητη χιονοστιβάδα κινήθηκαν προς τα δυτικά, ισοπεδώνοντας κάθε πολιτικό και εθνικό οργανισμό, που είχε εξασθενήσει και υπονομευτεί από χρόνια και χρόνια καταχρήσεων και κακοδιαχείρισης». Ωστόσο, προσθέτει, δεν ήταν μόνο η τουρκική ενεργητικότητα και η αντοχή, καθώς και η οργάνωση και το ηθικό με το οποίο ενέπνευσε τους Τούρκους το Ισλάμ: «αν οι μαχητικοί και ενθουσιώδεις οπαδοί του Μωάμεθ είχαν βρει μπροστά τους ένα πραγματικά ισχυρό, υγιές και οργανωμένο κράτος στην άλλη πλευρά του Ελλήσποντου, είναι αμφίβολο εάν οι σελίδες της ιστορίας θα μιλούσαν για εξάπλωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».
Ο 14ος αιώνας θεωρείται μάλλον το τελικό λυκόφως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας- τόσο λόγω της πίεσης εξ ανατολών, όσο και λόγω την πληγμάτων από τα χριστιανικά έθνη της Δύσης. «Το Βυζάντιο του 14ου αιώνα θα γνωρίσει την πορεία προς μια αδιάκοπη παρακμή και κατάπτωση. Οι Οθωμανοί, εγκατεστημένοι στα γειτονικά με την Κωνσταντινούπολη βιθυνικά εδάφη, κατάφεραν στα μέσα κιόλας του 11ου αιώνα, αν όχι και προηγουμένως, να περάσουν στην Ευρώπη (1354 ο σεισμός της Καλλίπολης που τους επιτρέπει να εγκατασταθούν στην πόλη αυτή, το κλειδί του Ελλησπόντου), ενώ οι άλλοι Τουρκομάνοι κατακτούν, τη μία μετά την άλλη, τις πόλεις της Μικρασίας (η Έφεσσος πέφτει το 1304, η Σμύρνη το 1318», γράφει η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ στο «Γιατί το Βυζάντιο». Η Φιλαδέλφεια θα παραμείνει ελεύθερη ως το 1391, με την πτώση της να σηματοδοτεί το οριστικό τέλος της βυζαντινής Μικράς Ασίας, αλλά και «δηλώνει την ηθική παρακμή που γνωρίζει η αυτοκρατορία, της οποίας ο αυτοκράτορας (Μανουήλ Β' Παλαιολόγος) φέρεται να έχει εκστρατεύσει κατά της ελληνικής αυτής πόλης ως σύμμαχος των Οθωμανών» (η Φιλαδέλφεια είχε οργανωθεί σχεδόν ως ανεξάρτητο κρατίδιο εν μέσω τουρκομανικών εμιράτων, υπό την ηγεσία του μητροπολίτη της, Θεοφύλακτου).
Οι διαμάχες μεταξύ των δυναστειών επιδεινώνουν την κατάσταση, ενώ οι ναυτικές δημοκρατίες της Ιταλίας (Βενετία, Γένοβα) και αυτές υπονομεύουν οικονομικά την ετοιμοθάνατη αυτοκρατορία, ενώ οι Λατίνοι εξακολουθούν να σχεδιάζουν την επιστροφή τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία έχασαν από την αυτοκρατορία της Νίκαιας. Οι τελευταίοι αυτοκράτορες προσπαθούν να προσελκύσουν τους εχθρούς της αυτοκρατορίας, με οθωμανικά γαμήλια συνοικέσια και ταξίδια προς τη Δύση, «επαίτες μιας βοήθειας η οποία ουδέποτε απάντησε στις προσδοκίες των Βυζαντινών». Το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας «κανονικά» θα είχε επέλθει νωρίτερα, όταν το 1397 ο Βαγιαζήτ Α' ο Κεραυνός πολιόρκησε την Κωνσταντινούπολη, ωστόσο η Πόλη σώθηκε προσωρινά, κερδίζοντας μισό αιώνα, όταν οι Μογγόλοι του Ταμερλάνου εισέβαλαν στη Μικρά Ασία, αναγκάζοντάς τον να σπεύσει να τους αντιμετωπίσει- με αποτέλεσμα τη συντριβή του στη μάχη της Άγκυρας (1402) και την αιχμαλωσία του.
«Ο αμηράς Μωάμεθ, έχοντας δει και ακούσει τις περιφανείς νίκες και τους πολέμους του πατέρα του και των άλλων τρισκατάρατων προγόνων του, συλλογιζόταν τι αξιομνημόνευτο να κάνει και ο ίδιος» (Κωνσταντινουπόλεως Άλωσις, Γεώργιος Φραντζής)
Ο Μωάμεθ Β', που θα έπαιρνε αργότερα το προσωνύμιο «Πορθητής», 21 ετών το 1453, ήταν, σύμφωνα με τον βυζαντινολόγο Βασίλιεφ, χαρακτήρας ταυτόχρονα φιλοπόλεμος, αλλά και με ενδιαφέρον για την επιστήμη και τη μόρφωση, και παράλληλα χαρισματικός στρατιωτικός και πολιτικός, ενώ μιλούσε έξι γλώσσες. Η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης, σύμφωνα με αναφορές, του είχε γίνει έμμονη ιδέα- και ως εκ τούτου η διοργάνωση της πολιορκίας είχε αρχίσει με προσοχή και λεπτομερή σχεδιασμό- βασικό τμήμα του οποίου ήταν η κατασκευή του φρουρίου Ρούμελι Χισάρ στις ευρωπαϊκές ακτές του Βοσπόρου, εξοπλισμένου με τα πλέον σύγχρονα πυροβόλα της εποχής. Το Ρούμελι Χισάρ και το Ανατολού Χισάρ, στην απέναντι ασιατική ακτή, απέκοπταν τη θαλάσσια επικοινωνία της Πόλης, ενώ παράλληλα η εισβολή του Τουραχάν Μπέη στην Πελοπόννησο διασφάλιζε τη μη αποστολή ενισχύσεων από το Δεσποτάτο του Μυστρά.
Στην άλλη πλευρά ήταν ο άνθρωπος που έμελλε να μείνει στην ιστορία και τον θρύλο ως ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου – η φιγούρα του «Μαρμαρωμένου Βασιλιά»: ο Κωνσταντίνος ΙΑ' Δραγάσης Παλαιολόγος. Γεννηθείς στις 9 Φεβρουαρίου του 1404, ήταν ένας από τους γιους του Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου. Όπως γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου στο «Ζωή και θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου», επονομάστηκε Δραγάτσης ή Δραγάσης από τη μητέρα του, Ελένη, την κόρη του Σέρβου ηγεμόνα των Σερρών, Κονσταντίν Ντράγκατς. «Κανένας χρονικογράφος δεν τον επονομάζει Δραγάση, μόνο ο λαός τον αποκαλούσε έτσι, κάτι που πέρασε στους θρύλους και στα άσματα». Ανήλθε στον θρόνο μετά τον θάνατο του αδελφού του, Ιωάννη Η' Παλαιολόγου, τον Οκτώβριο του 1448. Ο ίδιος επιθυμούσε τη συνεργασία με τα υπόλοιπα βαλκανικά κράτη για τον περιορισμό της ενετικής επιρροής, με όραμα την ένωση όλων των χριστιανών της Ανατολής και της Δύσης κατά του τουρκικού κινδύνου.
Διάταξη μάχης
Η ημερομηνία της κήρυξης του πολέμου δεν είναι γνωστή. Όπως γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου, αναφερόμενος σε εκφράσεις του Λουκά Νοταρά, Μεγάλου Δούκα της αυτοκρατορίας, φαίνεται ότι άρχισε τον Δεκέμβριο του 1452. Όσον αφορά στην ισχύ του οθωμανικού στρατού, εκτιμάται ότι ανερχόταν τουλάχιστον στους 150.000 άνδρες, με 80.000-100.000 τακτικά στρατεύματα- μεταξύ των οποίων και 12.000 γενίτσαροι, καθώς και ισχυρό ιππικό και πυροβολικό, στο οποίο δέσποζε το θηριώδες πυροβόλο του Ούγγρου μηχανικού Ουρβανού, που χρειάστηκε έξι εβδομάδες για να φτάσει στον προορισμό του. Το κανόνι έσερναν εξήντα βόδια και σε κάθε πλευρά του βρίσκονταν 200 άνδρες για να στηρίζουν το κάρο που το μετέφερε. Το οθωμανικό πυροβολικό εκτιμάται πως είχε περίπου 70 κανόνια. Η οργάνωση του οθωμανικού στρατού ήταν σε γενικές γραμμές άριστη, όπως και εξοπλισμός τους. Όσον αφορά στον στόλο, ο Μωάμεθ θεωρείται ότι είχε 6 τριήρεις, 10 διήρεις, περίπου 15 γαλέρες, 70 φούστες, 20 παραντάρια και πολλά καΐκια, με τη συνολική ισχύ να εκτιμάται πως έφτανε τις 150 μονάδες, υπό την ηγεσία ενός Βούλγαρου εξωμότη, του Σουλεϊμάν Μπαλτόγλου. Σημειώνεται πως ο Γεώργιος Φραντζής ή Σφραντζής ανεβάζει τους αριθμούς, στα «420 ιστία» όσον αφορά στον στόλο, και στις 258.000 άνδρες στα στρατεύματα ξηράς.
Όσον αφορά στην ισχύ των δυνάμεων των υπερασπιστών της Πόλης, σύμφωνα με τον Σφραντζή- που είχε αναλάβει το καθήκον της καταγραφής και στρατολόγησης των ανδρών που ήταν σε θέση να πολεμήσουν, κατόπιν εντολής του αυτοκράτορα- οι πολεμιστές ανέρχονταν στους 4.973, χωρίς τους ξένους, «που ήταν μόλις δύο χιλιάδες». Το κύριο μέσον της προστασίας του λιμανιού ήταν η τεράστια αλυσίδα που απέκλειε το στόμιό του, ώστε να εμποδίζει την επίθεση του εχθρικού στόλου. Πίσω από αυτήν βρίσκονταν τα λιγοστά πλοία: «τρία από τη Λιγουρία, ένα από την Καστίλλη της Ιβηρίας, από την Προβηγκία της Γαλλίας, τρία από την Κρήτη – ένα από την πόλη που ονομάζεται Χάνδακας, και δύο από την Κυδωνία- και όλα ήταν καλά προετοιμασμένα, σε πολεμική παράταξη. Έτυχαν, επίσης, εκεί και τρεις μεγάλες εμπορικές τριήρεις των Ενετών, τις οποίες οι Ιταλοί συνήθιζαν να αποκαλούν «γρόσσες» ή καλύτερα «γαλεάτσες», ενώ υπήρχαν παραταγμένες και άλλες ταχύπλοες τριήρεις, προς φύλαξη και εξυπηρέτηση των εμπορικών» γράφει ο Σφραντζής.
Σημαντικό τμήμα της βυζαντινής άμυνας ήταν το σώμα του Γενοβέζου Ιωάννη Ιουστινιάνη Λόνγκο: 700 εμπειροπόλεμοι στρατιώτες, που κατέφθασαν με δύο γενοβέζικα πλοία. «Όταν ο βασιλιάς τον είδε επιδέξιο στα πάντα, τον διόρισε δήμαρχο και στρατηγό...και του έδωσε την εξουσία να διοικεί και να φροντίζει και για άλλα αναγκαία στη διεξαγωγή του πολέμου, ελπίζοντας πολύ σε αυτόν» αναφέρει ο Σφραντζής.
Όσον αφορά στα θρυλικά τείχη της Πόλης, τα χερσαία – Θεοδοσιανά- τείχη είχαν μήκος 5.570 μέτρων περίπου, και εκτείνονταν από την αποβάθρα των Πηγών στην Ακτής Προποντίδας ως τη συνοικία των Βλαχερνών. Σε όλο το μήκος τους ήταν διπλά, και η κύρια γραμμή άμυνας ήταν το έσω τείχος, ύψους 12 μέτρων και πλάτους πέντε, με 96 πύργους, ύψους 18-20 μέτρων. Το έξω τείχος είχε 8,5 μέτρα ύψος και 2 πλάτος, με 96 πύργους. Τα χερσαία τείχη είχαν 10 πύλες, ενώ η τάφρος, κατά μήκος του έξω τείχους είχε πλάτος 19-21 μέτρα και το βάθος της ήταν περίπου 10 μέτρα. Η ακτογραμμή της πόλης προστατευόταν από τα θαλάσσια τείχη.
Ο Μιγιάτοβιτς γράφει ότι το εξωτερικό τείχος είχε επισκευαστεί από τον Ιωάννη Παλαιολόγο κάποια στιγμή μεταξύ του 1433 και του 1444, ωστόσο το εσωτερικό δεν είχε επισκευαστεί για αιώνες. Η κατάσταση των τειχών γενικότερα θεωρούνταν κακή, στο σημείο που, όπως γράφει, οι υπερασπιστές φοβούνταν να τοποθετήσουν πάνω του βαριά κανόνια.
Όσον αφορά στο βυζαντινό πυροβολικό, ήταν πολύ περιορισμένο σε σχέση με το οθωμανικό. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως τις πρώτες ημέρες της πολιορκίας, και στη συνέχεια σίγησε, λόγω έλλειψης πυρίτιδας, αλλά και διαφωνιών όσον αφορά στη χρήση του. Συνολικά, γράφει ο Μιγιάτοβιτς, ο Παλαιολόγος, με μια βιαστικά συγκεντρωμένη δύναμη, επτά, το πολύ 9.000 ανδρών, έπρεπε να υπερασπιστεί την Πόλη εναντίον ενός πολλαπλάσιου στρατού, με βαρύ πυροβολικό. «Ο Τετάλντι αναφέρει ότι υπήρχαν 25.000 με 30.000 άνδρες ικανοί να φέρουν όπλα, όμως μόλις 6.000 με 7.000 μαχητές. Η αναφορά του αυτή επιβεβαιώνει με εντυπωσιακό τρόπο τα λεγόμενα του Σφραντζή».
Σύμφωνα με τον Μιγιάτοβιτς, ο Παλαιολόγος είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του στον ναό του Αγίου Ρωμανού, κοντά στην ομώνυμη πύλη, έχοντας υπό τις διαταγές του 3.000 εκ των πλέον εμπειροπόλεμων στρατιωτών. Στα δεξιά της πύλης του Αγίου Ρωμανού ήταν η πύλη Χαρσία, την οποία φύλαγε μικρή δύναμη υπό τη διοίκηση του Θεοδώρου της Καρύστου. Το κομμάτι των τειχών από εκεί μέχρι την πύλη του Ξυλοκέρκου υπερασπίζονταν τρία αδέλφια από τη Γένοβα, ο Πάολο, ο Αντόνιο και ο Τρωίλος Μποκιάρντι, ενώ την άμυνα του τμήματος όπου βρισκόταν το Παλάτι των Βλαχερνών είχε αναλάβει ο Ενετός βαΐλος (πρέσβης/ αντιπρόσωπος) Τζιρόλαμο Μινόττο. Το τμήμα βορειότερα, όπου δεν υπήρχε τάφρος, επονομαζόταν Καλιγαρία, και είχε αναλάβει την υπεράσπισή του ο Γερμανός μηχανικός Γιοχάνες Γκραντ, ενώ το ακρωτήριο της ακρόπολης υπερασπιζόταν ο καρδινάλιος Ισίδωρος, λεγάτος του Πάπα. Στα αριστερά της θέσης του Αγίου Ρωμανού ήταν η πύλη της Σηλυβρίας, προστατευόμενη από δυνάμεις υπό τον Θεόφιλο Παλαιολόγο, με την ενίσχυση του Μαουρίτσιο Καττανέο και του Νικολό Μοντσενίγο. Στην επόμενη πύλη διοικούσε ο Φαμπρίτσιο Κορνάρο, ενώ ο Φίλιππος Κονταρίνι, με 200 Ιταλούς τοξότες βρισκόταν στο Επταπύργιον και ο Τζιάκομο Κονταρίνι ήταν στην πύλη του Κοντοσκαλίου. Ο διεκδικητής του οθωμανικού θρόνου, Ορχάν, είχε το λιμάνι του Ελευθερίου και ο Καταλανός Δον Περέ Χούλια βρισκόταν στα τείχη κάτω από τον Ιππόδρομο. Ο Λουκάς Νοταράς διοικούσε όλο το τμήμα από την Ακρόπολη μέχρι την πύλη του Κυνηγού, κατά μήκος του Χρυσού Κέρατος και στην είσοδο του λιμανιού βρισκόταν πύργος τον οποίο επάνδρωνε ο Γκαμπριέλε Τρεβιζάνο με δύναμη πενήντα ανδρών. Εφεδρεία στο κέντρο της πόλης, κοντά στον ναό των Αγίων Αποστόλων, ήταν ένα σώμα 700 ανδρών, στρατολογηθέντων από μοναστήρια, υπό τον Δημήτριο Καντακουζηνό και τον Νικηφόρο Παλαιολόγο. Επίσης, μέσα στο λιμάνι υπήρχε ναυτική δύναμη υπό τον Αλβίζο Ντιέντο.
Σημειώνεται ότι στο προάστιο του Γαλατά, στην άλλη πλευρά του Χρυσού Κέρατος, υπήρχε περιτειχισμένη κοινότητα Γενοβέζων, που τήρησε ουδέτερη στάση. Οι μάχες αρχίζουν
Η πολιορκία άρχισε στις 6 Απριλίου, μετά την απόρριψη πρότασης του Μωάμεθ Β' για παράδοση της Πόλης.
«Ο πόλεμος δεν σταματούσε ούτε την ημέρα ούτε τη νύχτα, οι συμπλοκές, οι συρράξεις, οι ακροβολισμοί, καθώς ο αμηράς έλπιζε ότι εφόσον εμείς ήμασταν λίγοι και πολύ αποκαμωμένοι, εύκολα θα καταλάμβανε την Πόλη, οπότε δεν μας άφησε καθόλου να ξεκουραστούμε» γράφει ο Σφραντζής.
Όπως αναφέρει ωστόσο, «ήταν αξιοθαύμαστο το ότι, όντας χωρίς πολεμική εμπειρία, νικούσαμε, ενώ καταφέρναμε πράγματα υπεράνω των δυνάμεών μας, εξαιτίας της μεγαλοψυχίας και της γενναιότητάς μας. Εκείνοι γέμιζαν τις τάφρους καθ'όλη την ημέρα, ενώ εμείς ανεβάζαμε από μέσα τους τα υλικά και τα ξύλα καθ'όλη τη νύχτα, οπότε τα ορύγματα των τάφρων παρέμεναν όπως ήταν και πρωτύτερα. Τους πύργους που χαλούσαν τους επισκευάζαμε αμέσως, χρησιμοποιώντας καλάθια και ξύλινα δοχεία οίνου και άλλα ξύλινα αντικείμενα γεμάτα με χώμα».
Παράλληλα, ήταν σε εξέλιξη εργασίες υπονόμευσης των τμημάτων των τειχών στα σημεία όπου το έδαφος προσφερόταν για κάτι τέτοιο, ενώ πραγματοποιήθηκαν και οι πρώτες – ανεπιτυχείς- επιθετικές ενέργειες του οθωμανικού στόλου. Ο κύριος βομβαρδισμός φαίνεται ότι άρχισε κατά τις 11 με 12 Απριλίου, αρχίζοντας με βολή του «τέρατος» του Ουρβανού. Όσον αφορά στις επιχειρήσεις υπονόμευσης των τειχών, ο Σφραντζής αναφέρει ότι «κάποιος Ιωάννης Γερμανός» (μάλλον αναφερόμενος στον Γιοχάνες Γκραντ), έμπειρος στις πολεμικές τεχνικές και στη χρήση του υγρού πυρός, αντιλήφθηκε τις επιχειρήσεις και έσκαψε άλλη τρύπα, αντίθετης φοράς, την οποία γέμισε με υγρό πυρ, κατακαίοντας τους Οθωμανούς σκαπανείς. Παράλληλα, ο Μωάμεθ προέβαινε και σε άλλες ενέργειες, όπως η κατασκευή ενός μεγάλου πολιορκητικού πύργου (ελέπολις) κ.α., ενώ παράλληλα διεξάγονταν επιχειρήσεις περιμετρικά της πόλης, όπως η κατάληψη δύο φρουρίων εκτός της Κωνσταντινούπολης (Θεράπειο και Στουδίου), καθώς και των Πριγκιπονησίων.
Ο Σφραντζής δίνει μια ιδιαίτερα ζωντανή εικόνα της μάχης.
«Πρώτα λοιπόν με εκείνο το φοβερό τηλεβόλο χτύπησαν σφοδρά και έριξαν στο έδαφος τον πύργο που βρισκόταν δίπλα στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, κι ευθύς έσυραν το ίδιο τηλεβόλο και το έστησαν επάνω από το όρυγμα, οπότε η μάχη και η συμπλοκή έγινε φοβερή και φρικαλέα. Ξεκίνησε πριν από την ανατολή του ήλιου και κράτησε για ολόκληρη την ημέρα. Πότε λοιπόν αγωνίζονταν δυνατά στη συμπλοκή και στη σύρραξη, πότε έριχναν στην τάφρο τα ξύλα, τα άλλα υλικά και τα χώματα που υπήρχαν μέσα στην ελέπολη...οι δικοί μας τους παρεμπόδιζαν γενναία και πολλές φορές τους κατακρήμνιζαν από τις κλίμακες και κατέκοψαν μερικές ξύλινες κλίμακες και καρτερικά οι εχθροί αποκρούστηκαν πολλές φορές μέσα σ'εκείνη την ημέρα».
Άξιον αναφοράς ήταν το ότι, ενώ το οθωμανικό πυροβολικό σφυροκοπούσε τα τείχη, οι Βυζαντινοί δεν ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά τα δικά τους κανόνια- ούτως ή άλλως κατά πολύ μικρότερα των οθωμανικών, καθώς διαπιστώθηκε ότι προκαλούνταν ζημιές στα ίδια τα τείχη (Νίκος Νικολούδης, «Η άλωση της Κωνσταντινούπολης»).
Στις 12 Απριλίου κατέφθασε ο οθωμανικός στόλος από την Καλλίπολη, αγκυροβολώντας στο Διπλοκιόνιο. Όπως γράφει ο Μιγιάτοβιτς, ανάμεσα στις 12 και τις 18 του μήνα δεν έγινε κάτι το αξιοσημείωτο, αν και ο βομβαρδισμός συνεχιζόταν ασταμάτητος (σημειώνεται πως σοβαρές ζημιές υπέστη και το κανόνι του Ουρβανού). Ωστόσο, είχε μειωθεί η αποτελεσματικότητά του, λόγω ελλιπούς στόχευσης.
«Και τα δύο μέρη εκτόξευαν βέλη και πυροβολούσαν με μακριά και βαριά αρκεβούζια. Αυτά τα αρκεβούζια ήταν σπάνιο είδος και ούτε οι Τούρκοι ούτε οι Έλληνες είχαν αρκετά. Και πάλι όμως, οπως κατηγορηματικά αναφέρει ο Μπάρμπαρο, οι Έλληνες είχαν περισσότερα από τους Τούρκους. Οι περισσότεροι από τους στρατιώτες που τα χειρίζονταν ήταν τοποθετημένοι στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, όπου είχαν συγκεντρωθεί επίλεκτοι άνδρες υπό τις διαταγές του Ιουστινιάνη, για να πολεμήσουν κάτω από το βλέμμα του αυτοκράτορα».
Σε γενικές γραμμές, το πρώτο διάστημα η άμυνα διεξαγόταν με επιτυχία. Στις 18 Απριλίου έλαβε χώρα μεγάλη επίθεση στο Μεσοτείχιο- ωστόσο, όπως γράφει ο Στίβεν Ράνσιμαν στο «Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης 1453», η αριθμητική υπεροχή των Οθωμανών δεν μέτρησε καθόλου, καθώς το σημείο ήταν στενό, ενώ οι Βυζαντινοί στρατιώτες διέθεταν ανώτερη θωράκιση και πάνω από όλα τις ηγετικές ικανότητες του Ιουστινιάνη. Η επίθεση αποκρούστηκε επιτυχώς, με βαριές απώλειες για τους επιτιθέμενους. Ακόμη, στις 20 Απριλίου έλαβε χώρα ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα επεισόδια της πολιορκίας: Η διάσπαση του κλοιού από μικρή δύναμη πλοίων υπό τον Φλαντανελά.
Ο Σφραντζής περιγράφει: «Ενώ γίνονταν αυτά και η Πόλη πολιορκούνταν, τρία πλοία της Λιγουρίας (Γένοβας) φορτώθηκαν στην Χίο, έπεσαν σε βολικό άνεμο και κατέπλευσαν προς εμάς. Καθώς έρχονταν, συνάντησαν καθ'οδόν και ένα άλλο βασιλικό πλοίο, από τη Σικελία, που ερχόταν φορτωμένο με σιτάρι. Κάποια νύχτα έφτασαν κοντά στην Πόλη. Το πρωί, όταν οι τριήρεις του αμηρά, που φύλαγαν την περιοχή, αντιλήφθηκαν τα πλοία, όρμησαν με χαρά εναντίον τους...αφού πλησίασαν και και άρχισε η ναυμαχία...αρχικά έπλευσαν με αλαζονεία εναντίον του βασιλικού πλοίου, το οποίο τα υποδέχτηκε πολύ άσχημα, προσβάλλοντάς τα εξαρχής με τηλεβόλα και βέλη και πέτρες....ο αμηράς, θεωρώντας ότι ένας τόσο καλά εξοπλισμένος και τόσο μεγάλος στόλος δεν κατάφερνε τίποτα αξιόλογο, αλλά μάλλον υστερούσε, έτριζε τα δόντια του, έβριζε τους δικούς του και τους αποκαλούσε δειλούς στην καρδιά».
Το βράδυ, τα βυζαντινά πλοία μπόρεσαν να μπουν στο λιμάνι, γεγονός ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για τους πολιορκημένους. Ο κλοιός στενεύει
Το περιστατικό εξόργισε ιδιαίτερα τον Μωάμεθ Β' (ο Μπαλτόγλου δέχτηκε 100 ραβδισμούς και έχασε το ένα του μάτι- επρόκειτο για την ποινή που του επιβλήθηκε για την ταπείνωση, αφού ο σουλτάνος ανακάλεσε την αρχική απόφαση θανάτωσής του) η απάντηση του οποίου ήταν άμεση: Μέσω της κατασκευής ξύλινης εξέδρας και της χρήσης τροχών, τα οθωμανικά πλοία προσπέρασαν από την στεριά την αλυσίδα, διεισδύοντας στον Κεράτιο Κόλπο. Ο αριθμός των πλοίων που πέρασαν με αυτόν τον τρόπο κυμαίνεται από 20 μέχρι 80, με τον Μιγιάτοβιτς να καταλήγει στα 30. Σε κάθε περίπτωση, επρόκειτο για ένα ιδιαίτερα αποκαρδιωτικό γεγονός για τους πολιορκημένους, ειδικά μετά την αναπτέρωση του ηθικού από το κατόρθωμα του Φλαντανελά. «Όμως ο αυτοκράτορας δεν απελπίστηκε. Αυτό που τον απασχολούσε περισσότερο ήταν η ανάγκη να σταλούν κι άλλοι άντρες στο βορειοανατολικό τείχος, για να το υπερασπιστούν σε μια ενδεχόμενη επίθεση σε εκείνο το σημείο».
Οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν τις επόμενες ημέρες, ενώ στο εσωτερικό της πόλης γινόταν όλο και πιο αισθητή η έλλειψη τροφίμων και οι υπερασπιστές κουράζονταν από την έλλειψη τροφίμων. Ακόμη, διαμάχες σημειώνονταν μεταξύ Ενετών και Γενουατών, καθώς οι πρώτοι κατηγορούσαν τους δεύτερους για συνεργασία με τον εχθρό, λόγω της στάσης των Γενουατών στον Γαλατά. Πολλοί ήταν αυτοί που συμβούλευαν τον αυτοκράτορα να διαφύγει, πρόταση που ο Παλαιολόγος απέρριπτε. Ένα σχέδιο για την πυρπόληση των οθωμανικών πλοίων που βρίσκονταν πλέον μέσα στον Κεράτιο απέτυχε, καθώς προδόθηκε στο στρατόπεδο των πολιορκητών, από κάποιον Φαγιούτσο.
Η επόμενη μεγάλη επίθεση έλαβε χώρα, όπως γράφει ο Μιγιάτοβιτς, επικαλούμενος Σλάβο χρονικογράφο της πολιορκίας (Σλαβικό Χρονικό), την 1η Μαΐου, μετά από επικέντρωση πυρών πυροβολικού σε συγκεκριμένο σημείο των τειχών, στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, η οποία εν τέλει αποκρούστηκε μετά από σκληρή μάχη. Οι επόμενες ημέρες χαρακτηρίστηκαν από ανταλλαγές πυρών, χωρίς να λαμβάνει χώρα κάποια γενικευμένη επίθεση. Σημειώνεται ότι, στο μεταξύ, κυκλοφορούσε στο εσωτερικό της Πόλης η φήμη περί ενισχύσεων από τη Δύση, και ειδικότερα από τη Νάπολη και τη Βενετία, που ο αυτοκράτορας φρόντισε να ενισχύσει αποστέλλοντας μικρό πλοίο για να ζητήσει βοήθεια. Τη νύχτα της 4ης προς την 5η Μαΐου έλαβε χώρα μια ακόμα ανεπιτυχής προσπάθεια καταστροφής των οθωμανικών πλοίων στον Κεράτιο και στις 6 Μαΐου έλαβε χώρα σκληρότατο σφυροκόπημα των θέσεων στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, η οποία διήρκεσε και τη νύχτα και την επόμενη ημέρα, και ακολουθήθηκε από έφοδο το βράδυ της 7ης Μαΐου. Στην απόκρουση της επίθεσης πρωτοστάτησε ο Ιουστινιάνης, καθώς και ένας φημισμένος στρατιωτικός, ο Ραγκαβής, επικεφαλής ελληνικού σώματος. Ο Ραγκαβής, αναφέρει ο Σλάβος χρονικογράφος τον οποίο επικαλείται ο Μιγιάτοβιτς, απώθησε τους Οθωμανούς από ρήγμαμ και ήρθε αντιμέτωπος με τον Αμίρ Μπέη, τον οποίο και «έκοψε στα δύο», για να σκοτωθεί όμως από τους υπόλοιπους Οθωμανούς στρατιώτες.
Στις 8, 9, 10 και 11 Μαΐου συνεχίστηκαν οι βομβαρδισμοί, ενώ στην Πόλη η απογοήτευση αυξανόταν. Στις 12 του μήνα, τα οθωμανικά κανόνια άνοιξαν ρήγμα στα τείχη της συνοικίας των Βλαχερνών, που ακολουθήθηκε από επίθεση που αποκρούστηκε με δυσκολία. Ακολούθησε πρόταση για έξοδο υπό την αρχηγία του αυτοκράτορα, με σκοπό την αναπτέρωση του ηθικού αλλά και τη συγκέντρωση προμηθειών. Όσο ήταν υπό συζήτηση η συγκεκριμένη πρόταση, στην οποία αντιτάχθηκαν ο Λουκάς Νοταράς και ο έπαρχος της Πόλης, Νικόλαος Γουδέλης, κατέφθασε αγγελιοφόρος ο οποίος ενημέρωσε το πολεμικό συμβούλιο ότι οι Οθωμανοί βρίσκονταν στα τείχη πίσω από τη συνοικία των Βλαχερνών. Για την απόκρουση της επίθεσης έσπευσε επί σκηνής ο ίδιος ο αυτοκράτορας, ο οποίος και απέκρουσε τους εισβολείς, οι οποίοι είχαν καταφέρει να μπουν στο εσωτερικό της πόλης. «Αν δεν είχε φτάσει ο αυτοκράτορας με βοήθεια, εκείνη τη νύχτα θα βλέπαμε την τελική καταστροφή μας» σημειώνει ο Σλάβος χρονικογράφος.
Ο βομβαρδισμός συνεχίσηκε και τις επόμενες ημέρες. Στις 18 Μαΐου έλαβε χώρα επίθεση με πολιορκητικό πύργο (ελέπολη) στη Χαρσία Πύλη. Το βράδυ της ημέρας εκείνης, ο αυτοκράτορας και ο Ιουστινιάνης κατάφεραν, με μια παράτολμη επιχείρηση, να πυρπολήσουν τον πύργο, προκαλώντας- σύμφωνα με τον Μιγιάτοβιτς- ακόμα και τον θαυμασμό του ίδιου του Μωάμεθ του Β', ο οποίος στις 21 Μαΐου (ή στις 23) έστειλε πρέσβη στην Πόλη, ζητώντας την παράδοσή της και υποσχόμενος ότι θα επέτρεπε στον αυτοκράτορα να αποχωρήσει με τα υπάρχοντά του, αναγνωρίζοντάς τον ως ηγεμόνα της Πελοποννήσου. Εκεί ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έδωσε την απάντηση η οποία έμελλε να μείνει στην ιστορία:
Ακολούθησε πολεμικό συμβούλιο στο οθωμανικό στρατόπεδο και ορίστηκε μεγάλη επίθεση για τη νύχτα της 29ης Μαΐου. Η τελική επίθεση και η Άλωση της Κωνσταντινούπολης
Οι υπερασπιστές της πολιορκημένης Πόλης είχαν αντιληφθεί πως επίκειται μεγάλη επίθεση, ενώ επίσης και στο οθωμανικό στρατόπεδο κυκλοφορούσαν φήμες περί κήρυξης πολέμου από τους Ούγγρους και επίθεσης ισχυρής ουγγρικής δύναμης υπό τον Ιωάννη Ουνιάδη στην Αδριανούπολη, αλλά και επίθεσης λατινικού στόλου στα Δαρδανέλλια. Στις 27 Μαΐου, σε συμβούλιο, ο Χαλίλ Πασάς, Μέγας Βεζίρης- ο οποίος γενικότερα ήταν της άποψης ότι ο κίνδυνος ήταν μεγαλύτερα από τα οφέλη του όλου εγχειρήματος της πολιορκίας- επιχειρηματολόγησε υπέρ της επίλυσης της πολιορκίας, έχοντας απέναντί του τον πιο σκληροπυρηνικό Ζαγανό. Όπως γράφει ο Μιγιάτοβιτς, η απόφαση του σουλτάνου ήταν να γίνει η επίθεση και να αποσυρθεί εάν δεν πετύχαινε. Στις 28 Μαΐου έγινε η τελευταία χριστιανική ακολουθία στην Αγία Σοφία, με τον αυτοκράτορα να προτρέπει σε έναν πύρινο λόγο τον λαό να αντισταθεί γενναία.
«Αφήνω μόνον, το ταπεινωμένο σκήπτρο μου στα χέρια σας, για να το φυλάξετε με καλή διάθεση. Σας παρακαλώ και για κάτι άλλο, και προσεύχομαι στην αγάπη σας, ώστε να δείξετε την πρέπουσα τιμή και υποταγή στους στρατηγούς και τους δημάρχους και στους εκατοντάρχους σας, καθένας κατά την τάξη του και το τάγμα του και την υπηρεσία του. Και να γνωρίζετε και τούτο: εάν με την καρδιά σας τηρήσετε όσα σας πρόσταξα, ελπίζω στον Θεό ότι θα λυτρωθούμε από την παρούσα δίκαιη απειλή του. Στην συνέχεια, απομένει για εμάς και ο ουράνιος αδαμάντινος στέφανος, καθώς και η εγκόσμια αιώνια και άξια ανάμνηση» κατέληξε ο λόγος, όπως τον μεταφέρει ο Σφραντζής.
Ο αυτοκράτορας επέστρεψε στη θέση του, στην πύλη του Αγίου Ρωμανού, και η επίθεση εκδηλώθηκε το βράδυ, μεταξύ 01.00 και 02.00. Η επίθεση εκδηλώθηκε από τρεις πλευρές συγχρόνως. Το πρώτο κύμα επίθεσης, που απαρτιζόταν από ατάκτους κυρίως, αποκρούστηκε μετά από σκληρή μάχη που διήρκεσε μία ώρα. Ακολούθησε το δεύτερο, που απαρτιζόταν από μισθοφόρους, επαγγελματίες στρατιώτες και οι υπερασπιστές της πύλης του Αγίου Ρωμανού, οι οποίοι πολεμούσαν πάνω από δύο ώρες, άρχισαν να κλονίζονται- ωστόσο ο αυτοκράτορας κάλεσε ενισχύσεις, και στο σημείο έσπευσαν ο Θεόφιλος Παλαιολόγος και ο Δημήτριος Καντακουζηνός, με αποτέλεσμα ξανά την απώθηση των Οθωμανών- με τον αυτοκράτορα να εμψυχώνει τους πολεμιστές του, καθώς έβλεπε τους πολιορκητές να χάνουν τη θέλησή τους για μάχη. «Για τ'όνομα του Θεού, δείξτε γενναιότητα! Βλέπω τον εχθρό να υποχωρεί άτακτα!Αν θέλει ο Θεός, η νίκη θα είναι δική μας!», ήταν η παραίνεσή του, όπως γράφει ο Μιγιάτοβιτς. Το τρίτο κύμα απαρτιζόταν από τις πλέον εμπειροπόλεμες μονάδες του οθωμανικού στρατεύματος: Τους γενίτσαρους και τους σπαχήδες.
Ο Σφραντζής περιγράφει τις τελευταίες δραματικές στιγμές, που έκριναν τη μάχη:
«Όταν η δική μας παράταξη άρχισε να κάμπτεται, ξεπήδησαν μπροστά ο Θεόφιλος Παλαιολόγος και ο Δημήτριος Καντακουζηνός, άνδρες άριστοι, και νίκησαν τους Αγαρηνούς, τους έδιωξαν από τα τείχη, κακήν κακώς τους κατακρήμνισαν και τους διασκόρπισαν...εκεί βρέθηκε έφιππος και ο βασιλιάς, δίνοντας θάρρος και εξεγείροντας τους στρατιώτες ώστε να μάχονται με προθυμία...και ενώ αυτά έλεγε ο βασιλιάς, ο Ιωάννης Ιουστινιάνης, που ήταν και στρατηγός, πληγώθηκε στα σκέλια, στο δεξί πόδι, από ένα βέλος τόξου...έφυγε από εκεί όπου βρισκόταν...ο βασιλιάς του είπε πολλά, αλλά εκείνος δεν αποκρινόταν, μόνο πέρασε στον Γαλατά και εκεί πέθανε ντροπιασμένος, μέσα στην πίκρα και στην περιφρόνηση» (σύμφωνα με άλλες αναφορές, ο Ιουστινιάνης πληγώθηκε από αρκεβούζιο, και υποσχέθηκε στον Παλαιολόγο – ο οποίος παρατήρησε ότι το τραύμα του δεν ήταν τόσο σοβαρό, και έκπληκτος τον ρώτησε τι κάνει: «αδελφέ, γιατί το έκανες αυτό; Γύρισε στη θέση σου, δεν είναι τίποτε αυτή η πληγή!»- ότι θα επέστρεφε στη θέση του μόλις φρόντιζε το τραύμα. Κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ότι δεν πέθανε στον Γαλατά, αλλά στη Χίο).
Η σύγχυση που επέφερε στους υπερασπιστές της Πόλης ο τραυματισμός του Ιουστινιάνη έδωσε θάρρος στους Οθωμανούς, οι οποίοι πραγματοποίησαν νέα έφοδο, κερδίζοντας τα τείχη. «Έγινε τόσο μεγάλο το πλήθος των εχθρών που ανέβηκε πάνω, ώστε διασκόρπισε τους δικούς μας...έτσι είχαν τα πράγματα όταν από μέσα και από έξω και από τα μέρη του λιμανιού ακούστηκε κάποια φωνή: “έπεσε το φρούριο και πάνω στους πύργους έστησαν τα εμβλήματα και τις σημαίες τους!” Αυτή η φωνή έτρεψε σε φυγή τους δικούς μας και έδωσε θάρρος στους εχθρούς».
Επρόκειτο για το γνωστό «εάλω η Πόλις» - και κάπου εδώ υπεισέρχεται και η ιστορία της Κερκόπορτας, η οποία φέρεται να είχε χρησιμοποιηθεί για εξόδους/ επιδρομές εναντίον των πολιορκητών και, αν και είχε φρουρούς, είχε ξεχαστεί ανοιχτή. Κατά την επίθεση, φέρεται να βρέθηκε από μια ομάδα Οθωμανών στρατιωτών, οι οποίοι μπήκαν, σκότωσαν τους φρουρούς και κατέλαβαν τον κοντινότερο πύργο, προκαλώντας πανικό, ενώ ταυτόχρονα έμπαιναν και άλλοι εισβολείς μέσα, που προσπάθησε να σταματήσει μάταια ο Λουκάς Νοταράς.
«Όταν τα είδε αυτά ο δυστυχής βασιλιάς και αφέντης μου, με δάκρυα παρακαλούσε τον Θεό και προέτρεπε τους στρατιώτες να δείξουν μεγαλοψυχία. Δεν υπήρχε όμως καμιά ελπίδα συνδρομής ή βοήθειας. Κέντρισε, τότε, τον ίππο του και καλπάζοντας έφτασε στο σημείο από όπου ερχόταν το πλήθος των ασεβών και από την πρώτη συμπλοκή κατακρήμνισε τους ασεβείς από τα τείχη, γεγονός που ήταν παράξενο και θαυμάσιο για όσους έτυχε να βρεθούν εκεί και να το δουν. Βρυχώμενος σαν λιοντάρι και κρατώντας το γυμνό ξίφος στο δεξί χέρι του κατέσφαξε πολλούς από τους εχθρούς, ενώ το αίμα έρρεε σαν ποτάμι από τα πόδια του και τα χέρια του» γράφει ο Σφραντζής, εξιστορώντας τις τελευταίες στιγμές του τελευταίου αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας- και μνημονεύοντας παράλληλα τα ανδραγαθήματα και άλλων μαχητών, όπως του δον Φραγκίσκο Τολέδο, του Ιωάννη Δαλμάτη και του Παύλου και του Τρωίλου, των Ιταλών αδελφών.
«Έτσι λοιπόν οι εχθροί κυρίευσαν όλη την Πόλη».
Το τέλος μιας αυτοκρατορίας
Ακολούθησαν εκτεταμένες λεηλασίες και σφαγές, με τον ιστορικό Κριτόβουλο, που ανήκε στο οθωμανικό στρατόπεδο, να αναφέρει ότι δεν υπήρξε οίκτος και η Πόλη ερημώθηκε, καθώς ο Μωάμεθ Β' – ο πλέον Πορθητής- άφησε τα στρατεύματά του για ένα διάστημα να επιδοθούν σε πλιάτσικο ως ανταμοιβή για την κατάκτηση της Πόλης. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, επρόκειτο για την Πόλη η οποία προοριζόταν για πρωτεύουσα μιας νέας αυτοκρατορίας, οπότε μετά την Άλωση, ο ίδιος έλαβε μέτρα για την αναζωογόνησή της. Η Κωνσταντινούπολη- «Ισταμπούλ» πλέον, για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, θα παρέμενε πρωτεύουσα, ενός νέου κράτους, ως το 1922, ενώ η Άλωση θα έμενε χαραγμένη στις μνήμες και τις παραδόσεις του Ελληνισμού, τόσο σε επίπεδο ιστορίας, όσο και πέρα από αυτήν, με τη μορφή του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου να αναδεικνύεται σε μια αθάνατη, περιτριγυρισμένη από τις ομίχλες του θρύλου, φιγούρα- αυτήν του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, ο οποίος επέλεξε να μην εγκαταλείψει την αυτοκρατορία του την ύστατη στιγμή της και περιμένει την ώρα και στιγμή που θα φτάσει το πλήρωμα του χρόνου για να την αναστήσει. Βιβλιογραφία/ Πηγές
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος: Η Τελευταία Νύχτα της Πόλης- Τσέντομιλ Μιγιάτοβιτς, εκδόσεις Διόπτρα, 2007
Η Άλωση της Πόλης- Γεώργιος Φραντζής, Εκδοτική Θεσσαλονίκης- Βιβλιοβάρδια, 2008
Γιατί το Βυζάντιο- Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2012
Η πολιτική ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας- Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Εκδόσεις Ψυχογιός, 1988
Ζωή και Θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου- Φίλιππος Φιλίππου, Ψυχογιός Λογοτεχνία, 2013
Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης 1453- Στίβεν Ράνσιμαν εκδ. Παπαδήμα, 2002
Η άλωση της Κωνσταντινούπολης- Νίκος Νικολούδης στον συλλογικό τόμο Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης, εκδ. Περισκόπιο 2001
H
τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που θα γίνει στην αίθουσα
συνεδριάσεων του κτιρίου Μελάτην Πέμπτη 4η Ιουνίου 2015 και ώρα 7μ.μ, θα ασχοληθεί με τα πιο κάτω θέμα:
1. Ενημέρωση από κ. Ριτσώνη Άγγελο για το θέμα «Άξονας της Κηρίνθου -Έρευνα 2015-2019»
2. Ενημέρωση από Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου περί ανάκλησης αίτησης παραιτήσεως του.
3.
Η αρίθμ. 33/2015 απόφαση Οικονομικής Επιτροπής με θέμα «Αίτημα κ.
Αγιασοφίτη Βασιλείου για λύση της σύμβασης εκμίσθωσης καταστήματος στην
Κρύα Βρύση της τ.κ. Κηρίνθου» (Εισηγητής :κ. Δήμαρχος)
8.
Παράταση προθεσμίας έργου «Ανάπλαση της κεντρικής πλατείας(πλατεία
Ηρώου) και των γύρω κοινοχρήστων χώρων (πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου,
αδιαμόρφωτος χώρος δυτικά της κεντρικής πλατείας )-Διαμόρφωση χώρων
στάθμευσης κοντά στην κεντρική πλατεία –Πεζοδρομήσεις τμημάτων οδών
(Αγίου Κων/νου & Ελένης και 9ης Μαΐου)-Αναδιαμόρφωση του εμπορικού
δρόμου (οδός Οσίου Ιωάννη του Ρώσου) (Εισηγητής :κ. Δήμαρχος)
Άλλο
ένα «χτύπημα» για τους παιδικούς σταθμούς, αφού το υπουργείο Εσωτερικών
εισηγείται ρύθμιση που θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία και τη
δυναμικότητα 1.365 πρώην κρατικών (νυν δημοτικών) παιδικών σταθμών στους
οποίους σήμερα φιλοξενούνται 35.351 παιδιά κυρίως στα μεγάλα αστικά
κέντρα.
Αυτό έρχεται μετά την αναμενόμενη μειωμένη ευρωπαϊκή
χρηματοδότηση που απειλεί το πρόγραμμα παιδικών σταθμών του ΕΣΠΑ για την
δωρεάν φιλοξενία δεκάδων χιλιάδων παιδιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς
την ερχόμενη σχολική χρονιά,
Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο το θέμα
αναμένεται να απασχολήσει σήμερα τη συνεδρίαση της Επιτροπής Κοινωνικών
Υποθέσεων της Κεντρικής Ένωσης Δήμων (ΚΕΔΕ) η οποία θα τοποθετηθεί στο
σχέδιο υπουργικής απόφασης που εστάλη από το υπουργείο Εσωτερικών
σχετικά με το πώς αυτοί οι παιδικοί σταθμοί θα πάρουν άδεια.
Υπενθυμίζεται
ότι πρόκειται για βρεφονηπιακούς σταθμούς που μεταβιβάστηκαν την
περίοδο 2001- 2003 από το υπουργείο Υγείας στους δήμους και λειτούργησαν
έκτοτε με βάση το ΦΕΚ της ίδρυσής τους. Περίπου άλλοι τόσοι είναι οι
παιδικοί σταθμοί που κατασκευάστηκαν από τους ίδιους τους δήμους και
αδειοδοτήθηκαν με βάση πιο σύγχρονες προδιαγραφές.
Αρνητική γνωμοδότηση στην έγκριση περιβαλλοντικών όρων (ΜΠΕ) για έρευνα λατομικού χώρου, σε έκταση 84.463,69 τ.μ στη θέση «ΞΗΡΟ ΟΡΟΣ»έδωσε το Δημοτικό Συμβούλιο στις 19/5/15
Από τα πρακτικά της συνεδρίασης
Ο κ. Ζαφειράκης Γεώργιος με την από 9-12-2014 επιστολή του στο Δήμο αναφέρει τα εξής:
«Λαμβάνοντας υπόψη τα ως σχετικά καθώς και το γεγονός ότι :
1. αποδέκτες του(α) σχετικού είναι τόσο Δ/νση Περιβάλλοντος & Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας όσο και ο Δήμος Μαντουδίου- Λίμνης- Αγ. Άννας οι οποίοι σύμφωνα με το (α) σχετικό «παρακαλούνται να εκφράσουν τις απόψεις τους επί του περιεχομένου τις Μ.Π.Ε»,
2. κατά τη σχετική συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, αποφάνθηκε ότι υπήρξε ελλιπής ενημέρωση των μελών της επιτροπής για το θέμα,
3. κατά τη συνεδρίαση των μελών της Επιτροπής Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας την 01/12/2014 στην οποία παραστάθηκα μαζί με το Μηχανικό της επιχείρησης μου Κων/νο Θεοφιλογιαννάκο, επίσης αποφάνηκε ότι υπήρξε ελλιπής ενημέρωση των μελών της επιτροπής για το θέμα και ότι
4. υφίσταται ανάγκη ενημέρωσης το της Δ/νσης Περιβάλλοντος & Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, όσο και του Δήμου Μαντουδίου- Λίμνης-Αγ. Άννας για τις απόψεις μου επί των αρνητικών σε γνωμοδοτήσεων, σας αποστέλλω Τεχνική Έκθεση περιγραφής της υφιστάμενης κατάστασης στο παλαιό λατομείο μου, στο ενεργό λατομείο μου και στο νέο αιτούμενο χώρο ερευνών, συνοδευμένη από φωτογραφίες και άλλα παραρτήματα. Στην εν λόγω Τεχνική Έκθεση επιχειρείτε επίσης μια απάντηση από το Μηχανικό και το Δασολόγο της επιχείρησής μου, σε αυτά που αναφέρει το Δασαρχείο Λίμνης , τα οποία αποτελούν και λόγο αρνητικών γνωμοδοτήσεων και των άλλων υπηρεσιών οι οποίες γνωμοδότησαν αρνητικά(Διεύθυνση Δασών, Διεύθυνση Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών, Επιτροπή ΠΕΧΩΠ και Δήμου Μαντουδίου- Λίμνης- Αγ. Άννας)
Προς απόδειξη των ισχυρισμών μου , σας καλώ όπως προβείτε σε αυτοψία στην περιοχή δραστηριοποίησής μου στην θέση << ΞΗΡΟ ΟΡΟΣ>> Τ.Κ Κουρκουλών, Δ..Ε. Ελυμνίων, , Δήμου Μαντουδίου- Λίμνη – Αγ. Άννας, Π.Ε Ευβοίας , ώστε να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι τα αναφερόμενα στη συνημμένη Τεχνική Έκθεση με τα οποία συμφωνώ.
Δεδομένης λοιπόν της υποβολής νέων αναλυτικών στοιχείων σχετικά με την υφιστάμενη κατάσταση στο παλαιό λατομείο μου, στο ενεργό λατομείο μου και στο νέο αιτούμενο χώρο ερευνών, συνοδευόμενο από φωτογραφίες και άλλα παραρτήματα και δεδομένου ότι με την Τεχνική Έκθεση δίδεται μια απάντηση στους λόγους αρνητικής γνωμοδότησης των άνω υπηρεσιών , παρακαλώ:
I. Τον Δήμο Μαντουδίου- Λίμνη – Αγ. Άννας όπως επαναφέρει την υπόθεση για γνωμοδότηση επί της Μ.Π.Ε στο Δημοτικό Συμβούλιο αφού διενεργήσει αυτοψία στους λατομικούς χώρους στο «ΞΗΡΟ ΟΡΟΣ».
II. Την Επιτροπή Περιβάλλοντος & Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και τη Δ/νση Περιβάλλοντος & Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος , όπως αναμείνουν τη νέα σχετική γνωμοδότηση του Δήμου προτού εξετάσουν το θέμα .
III. Την Αποκ. Διοικ. Θεσ.. Στ. Ελλ / Γεν. Δ/νση Χωρ. & Περιβ. Πολιτικής /Δ/νσης Περιβ & Χωρικού Σχεδιασμού , όπως αναμείνει τις ως άνω γνωμοδοτήσεις προτού προβεί στις ενέργειές της.
Ο Πρόεδρος στη συνέχεια έδωσε το λόγο στον κ. Δήμαρχο, ο οποίος αναφερόμενος στο θέμα είπε: «Για το συγκεκριμένο θέμα έχει ήδη ληφθεί απόφαση από την Επιτροπή Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας η οποία ΟΜΟΦΩΝΑ γνωμοδοτεί
αρνητικά για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων (ΜΜΕ) για έρευνα λατομικού χώρου ,σε έκταση 84.463,69 τ.μ του Γεωργίου Δημ. Ζαφειράκη στη θέση «ΞΗΡΟ ΟΡΟΣ» τ.κ Κουρκουλών .ΔΕ Ελυμνίων Δήμου Μαντουδίου-Λίμνης- Αγ. Άννας Ν. Ευβοίας.
Το λόγο στη συνέχεια έλαβαν οι πιο κάτω δημοτικοί σύμβουλοι:
Κουτσουράς Σταύρος:Η Επιτροπή Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας έχει πάρει μια απόφαση. Αυτή η απόφαση θα σταλεί στο Περιφερειακό Συμβούλιο για να γνωμοδοτήσει. Αυτή τη στιγμή απόφαση από το Περιφερειακό Συμβούλιο δεν υπάρχει. Το Περιφερειακό Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει κάτι άλλο.
Από την προηγούμενη δημοτική αρχή και στη συνέχεια από την δική μας είχαν παρθεί αποφάσεις που ήταν αρνητικές ως προς την λειτουργία αυτού του λατομικού χώρου. Οι λόγοι που είχαν παρθεί αρνητικές οι αποφάσεις απ΄ότι θυμάμαι ,κι απ΄ ότι προσωπικά είχα τοποθετηθεί ήταν ότι δεν τηρούντο οι περιβαλλοντικοί όροι αποκατάστασης και κατά το παρελθόν υπήρξαν δικογραφίες από την Δασική Υπηρεσία. Ένας δεύτερος λόγος ήταν ότι δεν πλήρωνε ο κ. Ζαφειράκης το τίμημα στο Δήμο άρα δεν υπήρχε ωφέλεια προς τον Δήμο κι ένας τρίτος ότι δεν υπήρχε ωφέλεια στην τοπική κοινωνία. Αυτοί ήταν οι τρεις βασικοί λόγοι που ψήφιζα αρνητικά.
Η περιοχή έχει φυσικό κάλλος. Υπάρχει χώρος αναψυχής με έκθεση δυτική, δεν έχει καμία σχέση με την λατομική περιοχή .Το μόνο πλεονέκτημα είναι ότι είναι ορατό από την Στροφυλιά.
Δεν μιλάμε για μόλυνση ή ρύπους αλλά για εξώρυξη ορυκτού πλούτου. Αν τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι, προβαίνει στις αποκαταστάσεις σύμφωνα με τις μελέτες, αν πληρώνει και ο τόπος έχει οφέλη από την λειτουργία του, δεν έχω κανένα λόγο να είμαι αρνητικός στην γνωμοδότηση μου.
Αν δεσμευθεί ο κ. Ζαφειράκης ότι θα τηρήσει τους όρους ψηφίζω ναι στην άδεια έρευνας για την εξεύρεση του όνυχα. Παζάρας Βασίλειος: Κοιτάζοντας τα έγραφα που έχει αυτό το θέμα βλέπω ότι υπάρχει ένα έγγραφο από την Δ/νση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας που στέλνεται στον κ. Περιφερειάρχη και διατυπώνει τις θέσεις του.
Θεωρώ ότι δεν είμαστε αρμόδιοι να πάρουμε απόφαση αφού ήδη έχουμε αποφανθεί επί του θέματος. Αλεξίου Δημήτριος: Είναι επειδή δεν δίνεται μέριμνα ,δεν συμμετάσχουν, τους φεύγει ο πλούτος και δεν μένει τίποτε στον τόπο, είναι επειδή ρυπαίνει κι αλλοιώνει το περιβάλλον ,είναι γιατί δεν παίρνει ο κ. Ζαφειράκης τα βασικά μέτρα; Τι ακριβώς συμβαίνει; Γιατί υπάρχει αυτή η αντίθεση; Γεωργατζής Ευάγγελος: Στην προηγούμενη δημοτική αρχή είχαν κατατεθεί και υπογραφεί και οι λόγοι που δεν ήθελε η τοπική κοινωνία να υπάρχει αυτό το λατομείο. Είχε ψηφισθεί από το δημοτικό συμβούλιο, όπως επίσης είχε ψηφισθεί επί Δημαρχίας Μάρκου ,να μη συνεχίσουν οι εργασίες στο λατομείο αυτό. Ξαναψηφίσαμε το ίδιο ,έρχεται η Περιφέρεια ύστερα από τόσα χρόνια να ψηφίσει αυτό που τώρα ψήφισε και καλούμαστε με τις ενέργειες του κ. Ζαφειράκη να ξαναστηρίξουμε αυτό το λατομείο να κάνει ενέργειες αλλά για άλλα ογδόντα τέσσερα στρέμματα ,σ΄αυτή την ειδική περιοχή.
Θεωρώ ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη ο λόγος της τοπικής κοινωνίας, να μην αναιρέσουμε τις αποφάσεις που έχουμε πάρει όλα αυτά τα χρόνια εμείς οι ίδιοι. Να λάβουμε υπόψη ότι είναι μια από τις πιο όμορφες περιοχές που έχει η Β. Εύβοια. Αλίμονο αν μπούμε σ΄αυτή την διαδικασία προς όφελος του κ. Ζαφειράκη ,όχι βέβαια προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, να πουλάμε τον
τόπο μας για 6.000 ευρώ.
Είναι πολύ μικρό το τίμημα για τον τόπο και το υλικό που παράγει.Το υλικό πρέπει να παράγεται προς όφελος της περιοχής. Ας κοιτάξουμε τους δρόμους που χαλάνε στην περιοχή της Δρυμώνας και στο Μακρολίβαδο από τα μεγάλα φορτηγά του κ. Ζαφειράκη. Δεν φτάνουν τα λεφτά του μισθώματος για την αποκατάσταση του οδοστρώματος. Κανελλόπουλος Ιωάννης: Από μικρό παιδί θυμάμαι ότι ο ορυκτός πλούτος έχει διχάσει την τοπική κοινωνία και τα τελευταία χρόνια συνεχίζεται με εμφυλιακούς δυστυχώς πολέμους σε σημεία όπως η Χαλκιδική.
Έχω επηρεαστεί από τα προηγούμενα χρόνια για την κατάσταση που επικρατούσε στο παλιό λατομείο. Ειδικός δεν είμαι. Είναι όμως άσχημο να χαλάμε τα δάση και να μην γίνεται αποκατάσταση.
Θα είμαι θετικός αλλά η αποκατάσταση είναι το Α και το Ω και θα πρέπει να τηρούνται οι προϋποθέσεις που πρέπει. Λιαγκάκης Ευστάθιος: Υπάρχει γνωμάτευση της επιτροπής της Περιφέρειας που έκρινε αυτή την μελέτη ακατάλληλη, άκαιρη γιατί δεν μπορεί ο κ. Ζαφειράκης να κάνει ότι θέλει. Παλιότερα είχαμε φέρει το θέμα για συζήτηση με απαιτήσεις των κατοίκων των Κουρκουλών ,γιατί εκεί έχει γίνει περιβαλλοντική καταστροφή. Μηνήσεις έχουν γίνει από το Δασαρχείο καμία αποκατάσταση δεν έγινε. Και δεν μου αρέσει η διαπραγμάτευσης για πέντε ή έξη χιλιάρικα να δίνουμε άδειες για την
καταστροφή.
Εκεί φτιάχνουμε περιβαλλοντικά μονοπάτια ,επενδύουμε στον τουρισμό υποτίθεται. Τι όφελος έχει ο λαός της περιοχής να φεύγει ο όνυχας και να πηγαίνει στο Τουμπάι ; Επικαιροποίηση της παλιάς απόφασης. Στεργίου Ιωάννης: Είναι ένα θέμα που έχουμε συζητήσει και πάρει σωρεία αποφάσεων. Οι αποφάσεις των τελευταίων χρόνων που είχαν ληφθεί και δεν ήταν σύμφωνες, δεν γνωμοδοτούσαν θετικά στην εκμετάλλευση, είχαν κάποιο υπόβαθρο. Υπήρχαν συγκεκριμένα στοιχεία για την εκμετάλλευση χωρίς να γίνεται καμία αποκατάσταση.
Πριν ένα χρόνο η δασική υπηρεσία είρθε με μία απόφαση που ήταν αρνητική σε κάθε εκμετάλλευση. Πέρυσι πήραμε αρνητική απόφαση και την επικαιροποιήσαμε με την νέα δημοτική αρχή. Επειδή το λατομείο βρίσκεται ανάμεσα στις τοπικές κοινότητες Ροβιών και Κουρκουλών θα έπρεπε να
υπήρχαν γνώμες και από τις δύο κοινότητες.
Κατά την άποψη μου δεν μπορεί να είμαστε ανακόλουθοι για όλους τους λόγους που έχουν εκτεθεί στα δημοτικά συμβούλια. Τοποθετούμαστε αρνητικά. Στέφου Κυριακή: Μας έχει απασχολήσει ξανά το θέμα. Πράγματι ο κ. Λιαγκάκης και η παράταξη του έχουν καταθέσει έγγραφα με υπογραφές των κατοίκων της τοπικής κοινότητας Κουρκουλών.
Θέλω να θέσω ένα ερώτημα αν κάποιος ντόπιος ζητούσε την εκμετάλλευση του λατομείου θα είχαμε άλλη αντιμετώπιση απέναντι του, θα ήταν άλλη η θέση μας;
Ως αιρετή έχω δει γνώμες ανθρώπων και καταστάσεις να αλλάζουν ή να είναι δογματικοί και να έχουν εμμονές σε κάποια πράγματα. Παρότι τις προηγούμενες φορές δεν είχα ψηφίσει σήμερα ψηφίζω λευκό.
Έχω αμφιβολίες αν πράξαμε το σωστό ή πιο είναι το σωστό και θέτω το ερώτημα. Για την τοπική κοινωνία οποιαδήποτε δράση γίνεται ποιο πρέπει να είναι το όφελος; Να πλουτίζει ο καθένας; Δέκα πέντε ή είκοσι άτομα; Κι αν κάποιος ντόπιος έκανε την αίτηση ή κάνει κάποια αίτηση θα είναι ίδια η στάση μας; Φλώκου-Κωνσταντάκη Σοφία: Δεν θέλω να διαφωνήσω με μία επένδυση ενός επιχειρηματία έστω κι αν δεν είναι ντόπιος. Θα έλεγα θετικά ναι στον επιχειρηματία αν άκουγα και την σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας. Θα ήθελα σήμερα να παρευρίσκονται και από τις τοπικές κοινότητες κόσμος να ακούγαμε τις απόψεις τους.
Προτείνω να δώσουμε αναβολή στο θέμα και να έχουμε την παρουσία της τοπικής κοινωνίας και των προέδρων. Κουτσουράς Σταύρος: Να αναβληθεί το θέμα για να υπάρχουν αποφάσεις των τοπικών συμβουλίων. Αν αυτό δεν εισακουστεί δεν έχω λόγους να αρνηθώ την άδεια έρευνας. Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου κ. Κουκουρίκος Ηλίας: Η απόφαση της επιτροπής Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης (πρακτικό 6 της 27ης Απριλίου 2015 Θέμα 12ο) είναι απορριπτική. Οι κάτοικοι της τοπικής κοινότητας Κουρκουλών δεν συμφωνούν, το Δασαρχείο δεν συμφωνεί .Προσωπικά δεν μπορώ να πάω κόντρα στην λαϊκή βούληση ,που είναι όχι.
Κάθε παιδική χαρά λειτουργεί με ευθύνη του οικείου δήμου. Σε περίπτωση δε ατυχήματος σε παιδική χαρά που δεν είναι σφραγισμένη και είναι προσβάσιμη ο δήμος δεν αποποιείται την ευθύνη του με την τοποθέτηση πινακίδας, η οποία αναφέρει ότι η παιδική χαρά δεν είναι πιστοποιημένη.
Αυτό υπογραμμίζεται σε επείγουσα διευκρινιστική εγκύκλιο του υπουργού Εσωτερικών Ν. Βούτση, αναφορικά με τη λειτουργία των παιδικών χαρών.
Ως εκ τούτου, κάθε δήμος οφείλει να τηρεί το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, δηλαδή τις υπ΄ αριθμό 28492/2009 (Β΄931) και 27934/2014 (Β΄2029) αποφάσεις, οι οποίες ορίζουν ότι όλες οι παιδικές χαρές που ανήκουν στους ΟΤΑ πρέπει να έχουν συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές, όπως περιγράφονται σε σχετική εγκύκλιο του υπουργείου (44/07.08.2014), προκειμένου να εξασφαλίζει την ακίνδυνη χρήση των παιδικών χαρών, αφού προηγουμένως έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία τους.
Ωστόσο στην εγκύκλιο διευκρινίζεται ότι «οσάκις ο οικείος δήμος κρίνει πως μια παιδική χαρά είναι ακατάλληλη οφείλει να τη σφραγίζει ο ίδιος άμεσα ή να αποξηλώσει τα επικίνδυνα παιχνίδια σύμφωνα με τις αναλυτικές οδηγίες που έχει δώσει το υπουργείο κατά καιρούς. Κατά συνέπεια, σε περίπτωση ατυχήματος σε παιδική χαρά, η οποία είναι σφραγισμένη και είναι προσβάσιμη στο κοινό, ο οικείος δήμος ουδόλως αποποιείται την ευθύνη του με την τοποθέτηση πινακίδας στην οποία αναγράφεται ότι η παιδική χαρά δεν διαθέτει πιστοποίηση και η χρήση της γίνεται με ευθύνη των γονέων ή των συνοδών των ανηλίκων».
Το Κοινό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, στο γνωστικό αντικείμενο «Τοπική και Περιφερειακή Ανάπτυξη και Αυτοδιοίκηση», παρουσίασαν σήμερα σε συνέντευξη Τύπου, ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ Γιώργος Πατούλης, ο πρόεδρος της ΕΕΤΑΑ, Κώστας Ασκούνης, και ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΕΤΑΑ, Ιωάννης Μέξης.
Στους βασικούς άξονες και τους στόχους του προγράμματος, το οποίο θα
ξεκινήσει τη λειτουργία του το ακαδημαϊκό έτος 2015-2016,αναφέρθηκαν οι
κ.κ. Παντελής Σκλιάς, πρόεδρος Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών
Σχέσεων, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Μιχάλης Σφακιανάκης, πρόεδρος Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, και Ευάγγελος Δρυμπέτας, πρόεδρος Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Το πρόγραμμα υλοποιείται με την πρωτοβουλία της ΚΕΔΕ και της ΕΕΤΑΑ
και με τη συνεργασία των Πανεπιστημίων Πελοποννήσου (Τμήμα Πολιτικής
Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων), Πειραιώς (Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης
Επιχειρήσεων), Δημοκρίτειου Θράκης (Τμήμα Οικονομικών Επιστημών) και
Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης (Τμήμα Οικονομικών Επιστημών).
«Είναι ένα πρόγραμμα που μπορεί να προχωρήσει το θεσμό της
Αυτοδιοίκησης βήματα μπροστά και σίγουρα πιο κοντά στις σύγχρονες
ανάγκες των δήμων και των δημοτών, ιδιαίτερα στις συνθήκες και τις
προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν στις μέρες μας», τόνισε ο
πρόεδρος της ΚΕΔΕ Γ. Πατούλης, και πρόσθεσε: «Η επένδυση στη γνώση του ανθρώπινου δυναμικού αποτελεί για μας προτεραιότητα»,
υπογραμμίζοντας ότι, «το μεγαλύτερο κεφάλαιο για την ανάπτυξη και την
αναβάθμιση της Αυτοδιοίκησης, είναι η κατάρτιση και η εξειδίκευση του
στελεχιακού δυναμικού της».
«Για μας η λειτουργία και η αναδιοργάνωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
πρέπει να στηριχθεί στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού των φορέων
της και στην ενίσχυση αυτών με τις απαιτούμενες σύγχρονες δεξιότητες»,
τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο Γ. Πατούλης δήλωσε επίσης ότι, η ΚΕΔΕ θα αναλάβει πρωτοβουλία να
διεκδικήσει από την Κεντρική Εξουσία ,οι απόφοιτοι του προγράμματος να
απορροφώνται- μέσω ΑΣΕΠ- απευθείας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Επίσης στόχος της ΚΕΔΕ όπως είπε, είναι, μέσω του προγράμματος, να
δοθεί η ευκαιρία όχι μόνο στους εργαζόμενους αλλά και στα αιρετά
στελέχη της Αυτοδιοίκησης, να ενισχύσουν το γνωστικό τους αντικείμενο
και να μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα στα καθήκοντά τους. Παράλληλα
θα υπάρχουν κίνητρα με την μορφή υποτροφιών, για τους αριστεύσαντες του
προγράμματος .
Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ διαβεβαίωσε, τέλος, ότι θα καταβάλλει κάθε
προσπάθεια για τη λειτουργία του προγράμματος στο σύνολο των περιφερειών
για την κάλυψη των αναγκών των στελεχών της Ελληνικής Τοπικής
Αυτοδιοίκησης σε μεταπτυχιακή εκπαίδευση υψηλού επιπέδου.
«Επιδίωξή μας είναι τε στελέχη της αυτοδιοίκησης να λάβουν τις
κατάλληλες γνώσεις που θα τους βοηθήσουν να παρέχουν καλύτερες και
αποτελεσματικότερες υπηρεσίες στους πολίτες», ανέφερε ο πρόεδρος της
ΕΕΤΑΑ, Κ. Ασκούνης.
«Όραμά μας η διαμόρφωση κουλτούρας, στους φορείς της Αυτοδιοίκησης
που συνεχώς μαθαίνουν και διαχειρίζονται τη γνώση τους», είπε από την
πλευρά του, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΕΤΑΑ, Ι. Μέξης. Ήδη μέχρι σήμερα,
πρόσθεσε, έχουν φθάσει 350 εκδηλώσεις ενδιαφέροντος στην ΕΕΤΑΑ. Tο Πρόγραμμα
Το κοινό ΠΜΣ θα
έχει διάρκεια δώδεκα (12) μήνες και οι τόποι διεξαγωγής του θα είναι η
Κομοτηνή, η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα, σύμφωνα με τον αριθμό των
συμμετεχόντων σε κάθε Τμήμα.
Το ΠΜΣ «Τοπική και Περιφερειακή Ανάπτυξη και Αυτοδιοίκηση» θα
απονέμει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης, μετά από πλήρη και επιτυχή
ολοκλήρωση των σπουδών σε τρεις κατευθύνσεις:
Ανάπτυξης και Προγραμματισμού
Οικονομικής Λειτουργίας και
Κοινωνικής Πολιτικής
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Πρόγραμμα στο τηλέφωνο 210 5214600 και 2105214618
Η επιστολή παραίτησης του προέδρου της ομάδας στις 6/5/15
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΣΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ(3 ΩΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ 2 ΩΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ)ΑΠΟΧΩΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ
ΑΠΟΧΩΡΩ ΜΕ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΝΑ ΕΧΩ ΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΟΝ
ΑΡΗ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΘΕΛΩ. ΦΕΥΓΩ ΓΕΜΑΤΟΣ. ΓΕΜΑΤΟΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΕΣ
ΣΤΙΓΜΕΣ .ΜΟΝΟ ΚΑΛΑ ΠΗΡΑ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ
ΚΑΙ ΟΤΙ ΦΕΥΓΩ ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.ΑΚΟΜΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΜΕ ΝΕΟ ΔΣ ΜΕ ΝΕΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ -ΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΘΑ ΕΓΡΑΦΑ ΜΕΡΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΑΝ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΕ ΟΣΑ ΕΖΗΣΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΠΑΟ ΕΣΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΖΙ ΒΑΔΙΣΑΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΑΥΤΟΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ ΜΟΥ,ΜΕΛΗ ΤΟΥ
ΔΣ ΤΑ 3 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ,ΣΤΟΥΣ 4 ΑΞΙΟΥΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΠΟΥ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΙΚΑ,ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΑΛΙΑΣΕ ΚΑΙ ΜΑΣ
ΣΤΗΡΙΞΕ,ΣΤΟΥΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ Σ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ
ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΗΣ
ΕΥΒΟΙΑΣ(ΕΠΣΕ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ-ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ-ΓΙΑΤΡΟΙ)ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΨΟΓΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΜΑΣ. Ο ΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ -ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ-ΠΙΟ
ΨΗΛΑ.ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.ΓΙΑΤΙ ΦΕΥΓΩ ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΙΣΤΟΣ ΟΠΑΔΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ
ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ.ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.ΟΙ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΝΕΟ ΔΣ ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ. ΚΛΕΙΝΩΝΤΑΣ ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ
ΠΙΚΡΑΝΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΝ ΑΔΙΚΗΣΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΑΝ ΞΕΧΑΣΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ
ΜΟΥ ΑΝΑΦΟΡΑ.ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΡΔΟΣ .ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΣ
ΝΕΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΜΑΝΤΙΚΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΣΤΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ
ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ(ΤΗ
ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΕΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕ-ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ
ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ
ΠΕΡΣΙΝΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ) ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΕΡΑΜΙΩΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΟ ΑΡΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ(2012-2015)
Οι
επικεφαλής της ΓΕΚΤΕΡΝΑ στην ετήσια ενημέρωση των αναλυτών που
πραγματοποιήθηκε στις 20/5/2015 έκαναν τις παρακάτω εκτιμήσεις:
Ο όμιλος σήμερα δραστηριοποιείται σε
πέντε βασικούς τομείς, την ενέργεια, της παραχωρήσεις, τις κατασκευές,
τη βιομηχανία και το real estate και σύμφωνα με όσα ανέφεραν τα στελέχη
της ΓΕΚΤΕΡΝΑ για τη στρατηγική που θα ακολουθηθεί, οι χρηματοροές από το
κατασκευαστικό σκέλος θα υποστηρίξουν τις επενδύσεις του ομίλου, η
δραστηριότητα στο λευκόλιθο θα ενισχύσει μελλοντικά την ανάπτυξη, ενώ
στις ΑΠΕ σχεδιάζεται η εγκατάσταση 1.000 MW τα επόμενα χρόνια.
Στο πλαίσιο αυτό, ο πήχης του capex για
το 2015 θα ανέβει, κυρίως λόγω των ΑΠΕ και των επενδύσεων στο σκέλος των
παραχωρήσεων. Πέρυσι, οι συνολικές επενδύσεις του Ομίλου το 2014
ανήλθαν σε 111 εκατ. ευρώ και αφορούσαν κυρίως στον τομέα των ΑΠΕ, των
κατασκευών και της βιομηχανίας εξόρυξης λευκόλιθου.
Αναλυτικά, εκτιμήθηκε ότι η
κατασκευαστική δραστηριότητα θα παράξει ισχυρές ταμειακές ροές και
κερδοφορία καθώς το ανεκτέλεστο έχει ενισχυθεί με νέα έργα. Το τρέχον
κατασκευαστικό ανεκτέλεστο του ομίλου διαμορφώνεται στο υψηλό επίπεδο
των 3,28 δισ. ευρώ, ισχυροποιώντας τη θέση του και ενισχύοντας τις
προοπτικές κερδοφορίας, όπως σημειώθηκε.
Στο σκέλος των παραχωρήσεων, η ΓΕΚΤΕΡΝΑ
έχει αναλάβει ένα ικανό χαρτοφυλάκιο τριών μεγάλων οδικών έργων, στα δύο
εκ των οποίων (Ιόνια Οδός και Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας) θα
αυξήσει σημαντικά την συμμετοχή του στο προσεχές διάστημα (το τρίτο έργο
αφορά τη συμμετοχή του ομίλου στην Ολυμπία Οδό). Συνολικά, ο όμιλος θα
έχει επενδυμένα ίδια κεφάλαια περίπου 185 εκατ. ευρώ στα εν λόγω τρία
έργα. Σύμφωνα με την παρουσίαση, η συμμετοχή του ομίλου στην Ιονία Οδό
θα αυξηθεί περίπου στο 56% (από 33% σήμερα) μετά την κατασκευαστική
περίοδο και στον Αυτοκινητόδρομο Κεντρικής Ελλάδας περίπου στο 50% (από
33% σήμερα).
Στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών
Ενέργειας (ΑΠΕ), ο Όμιλος μέσω της ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ, λειτουργεί 640 MW
εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές στην Ελλάδα, τις
ΗΠΑ, την Πολωνία και τη Βουλγαρία. Επιπλέον 245 MW είτε κατασκευάζονται
είτε είναι έτοιμα ώστε να ξεκινήσει η κατασκευή τους, εκ των οποίων 229
MW στην Ελλάδα και 16 MW στην Πολωνία.
Στόχος είναι ο όμιλος να λειτουργήσει 1
GW εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας στα επόμενα χρόνια, ενώ μέχρι το
τέλος του 2015 θα εγκατασταθούν περί τα 100 MW. Στις αρχές του 2015
εκδόθηκαν οι άδειες λειτουργίας δύο αιολικών πάρκων στην Ελλάδας
συνολικής ισχύος 40,2 MW, ενώ στην Πολωνία ξεκίνησε η κατασκευή τριών
αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 16MW. Σημειώνεται ότι ο όμιλος πέρυσι
εισήλθε σε έναν νέο κλάδο δραστηριότητας, την εμπορία ηλεκτρικής
ενέργειας, μέσω της εξαγοράς μιας εταιρείας στη Σερβία και την ίδρυση
μιας νέας στα Σκόπια.
Τέλος, στον βιομηχανικό τομέα ο όμιλος
δραστηριοποιείται στην παραγωγή λατομικών προϊόντων, στην εξόρυξη
λιγνίτη και στην εξόρυξη λευκολίθου και παραγωγής μαγνησίας. Η διοίκηση
εκτιμώντας ότι η ζήτηση για καυστική μαγνησία (χρησιμοποιείται σε
λιπάσματα, στον ιατρικό κλάδο, στην υαλουργία, σε χημικά προϊόντα κ.α)
θα είναι υψηλή στα επόμενα χρόνια, ξεκίνησε ένα σημαντικό επενδυτικό
πρόγραμμα συνολικού εκτιμώμενου ποσού 100 εκατ. ευρώ στις ιδιόκτητες
εγκαταστάσεις στο Μαντούδι Ευβοίας για την ενίσχυση της βιομηχανικής
παραγωγής, το οποίο προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2017 και αναμένει
εντός των επόμενων ετών σημαντικά αυξημένα έσοδα σε σχέση με το 2014.
Πέρυσι, ο κύκλος εργασιών του κλάδου διαμορφώθηκε σε 1,8 εκατ.ευρώ.
Με λαμπρότητα η πανήγυρη του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου
Η
επιστολή της Μητρόπολης για την πανήγυρη του Ιωάννη του Ρώσου έχει ως εξής
Με λαμπρότητα και πληθωρική συμμετοχή χριστιανών, εορτάστηκε και φέτος, την Τρίτη 26 και την Τετάρτη 27 Μαΐου 2015 στο Νέο Προκόπιο Ευβοίας και συγκεκριμένα στο Ιερό Προσκύνημά Του, η μνήμη του Οσίου πατρός ημών Ιωάννου του Ρώσου του νέου Ομολογητού, του Οποίου το Άφθαρτο Ιερό Σκήνωμα, ως δώρο πολύτιμο φυλάσσει με ευλάβεια η Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων.
Χιλιάδες πιστοί προσήλθαν να λάβουν τη Χάρη του Τριαδικού Θεού με τις πρεσβείες του Οσίου Ιωάννου, να τιμήσουν την μνήμη Του και να αποθέσουν στο Ιερό του Λείψανο τα φορτία των προβλημάτων της ζωής. Πλήθη μάλιστα πιστών ανθρώπων, ιδιαιτέρως νέων, με συγκλονιστική θερμότητα πίστεως και αγάπης, περπάτησαν και φέτος απόσταση μεγαλύτερη των 50 χιλιομέτρων, από τη Χαλκίδα ως το Νέο Προκόπιο, πεζοπορώντας, εκπληρώνοντας το «τάμα» τους δείχνοντας έτσι την μεγάλη πίστη τους στον Τριαδικό Θεό και τον «φίλο» Του, Όσιο Ιωάννη.
Στη φετινή εορτή συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ, Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος, Κορίνθου κ. Διονύσιος, Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, Ελασσώνος κ. Χαρίτων και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Μακάριος, άπαντες προσκεκλημένοι του οικείου Ιεράρχου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσοστόμου.
Την παραμονή, Τρίτη 26 Μαΐου 2015 το απόγευμα, τελέσθηκε ο Πανηγυρικός Εσπερινός, στον οποίο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο αναφερθείς στο πρόσωπο του Οσίου Ιωάννη, για τον οποίον, μεταξύ άλλων, είπε ότι αποτελεί μαρτυρία Ιησού Χριστού μέσα στον κόσμο και μας υποδεικνύει το ιερό καθήκον, τον σκοπό ζωής του κάθε ευσυνειδήτου χριστιανού, που είναι ο αγιασμός. Ενώ, τόνισε, ότι ο αγιασμός του πιστού αποτελεί πρωτίστως υπόθεση της Χάριστος Του Θεού.
Κατά τη διάρκεια της νύκτας τελέστηκε Ολονύκτια Αγρυπνία η οποία κορυφώθηκε με την πρώτη Θεία Λειτουργία, η οποία τελείωσε περί τις 5.00 το πρωί της Τετάρτης.
Την κυριώνυμη ημέρα της Εορτής, Τετάρτη 27 Μαΐου 2015, στην Ακολουθία του Όρθρου χοροστάτησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Μακάριος, ενώ στη Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ, συλλειτουργούντων και των λοιπών αγίων Αρχιερέων, ο οποίος κατά τη διάρκεια του Κοινωνικού κήρυξε και τον θείο λόγο, συνδέοντας τις εορτές της Αναλήψεως και της Πεντηκοστής με τον βίο και τον τρόπο ζωής του Οσίου Ιωάννου.
Μετά τη Θεία Λειτουργία έλαβε χώρα η μεγαλειώδης Ιερά Λιτανεία του Ιερού Σκηνώματος του Οσίου Ιωάννου στους δρόμους του Προκοπίου, οι οποίοι είχαν στρωθεί με ροδοπέταλα και υπό την μελωδία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Χαλκιδέων. Στην Ιερά Λιτανεία συμμετείχαν πολλοί Ιερείς, Τοπικοί Άρχοντες, μεταξύ των οποίων ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Ευάγγελος Αποστόλου, οι Βουλευτές Ευβοίας κ. Σίμος Κεδίκογλου και κ. Νικόλαος Μαυραγάνης, ο Αντιπεριφερειάρχης Ευβοίας κ. Φάνης Σπανός, ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Δημήτριος Βουρδάνος, ο Δήμαρχος Κηρέως-Λίμνης-Αγ. Άννης κ. Χρήστος Καλυβιώτης, ο Δήμαρχος Χαλκιδέων κ. Χρήστος Παγώνης, ο Διοικητής της Σχολής Πεζικού Χαλκίδος, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ευβοίας και άλλοι εκπρόσωποι Τοπικών Αρχών και Συλλόγων, με επικεφαλής την Αδελφότητα Προκοπιέων Ευβοίας «Ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος», ο Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Ισίδωρος Γαρυφαλλάκης κ.ά., αλλά κυρίως αναρίθμητες στρατιές ευσεβών χριστιανών από όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Στην Πλατεία του Προκοπίου τελέσθηκε Δέηση υπέρ υγείας όλων των προσκυνητών του Οσίου μας και εκεί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ευχαρίστησε όλους τους Σεβασμιωτάτους αγίους Αρχιερείς για την παρουσία τους, τον ιερό Κλήρο και τον Λαό για την αγάπη τους και την βοήθειά τους, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιερού Προσκυνήματος, τους αγίους Ιεροψάλτες, τους Τοπικούς Φορείς για την συνεργασία τους στην διοργάνωση της Πανηγύρεως και τα αναρίθμητα πλήθη των προσκυνητών του Οσίου.
Στη συνέχεια κήρυξε τον Θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος, με λόγο αφυπνιστικό και σωτήριο προέβαλε στα αναρίθμητα πλήθη των ακροατών του τον Όσιο Ιωάννη, ως πρότυπο ζωής, ιδίως για τους νέους ανθρώπους, επισημαίνοντας παράλληλα ότι η λύση στα προβλήματα του ανθρώπου και του κόσμου μπορεί να προέλθει μόνο από τον Θεό και το «αξόδευτο θησαυροφυλάκιο» του Ουρανού.
Στις Ιερές Ακολουθίες έψαλλαν θαυμασιώτατα Χοροί Ιεροψαλτών, υπό την διεύθυνση των κ. Θεοδοσίου Στεργιόπουλου και κ. Δημητρίου Παπαβασιλείου, τους οποίους πλαισίωσαν Ιεροψάλτες από όλο το μήκος και πλάτος της Ιεράς Μητροπόλεως.
Η Ιερά Πανήγυρις του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου μεταδόθηκε πανελληνίως, τόσο τηλεοπτικώς, μέσω του Τηλεοπτικού Σταθμού 4Ε, όσο και ραδιοφωνικώς, μέσα από τη συχνότητα του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, ενώ σε τοπικό επίπεδο μεταδόθηκε από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεώς μας στους 97,7 μεγακύκλους των FM.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΠΑΠΠΑΔΩΝ
-
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΠΑΠΠΑΔΩΝ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ : ΙΣΤΟΡΙΚΑ
Α΄. ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΩΝΥΜΟΥ ΠΑΠΠΑΔΕΣ (Από τον
Φιλόλογο Μιχαήλ ...
Εθελοντική αιμοδοσία την Κυριακή στον Άγιο
-
Εθελοντική αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 7 Μαΐου από τις 9.00 το
πρωί ώς της 2.00 το μεσημέρι στον Άγιος. Η αιμοδοσία θα γίνει στο Δημοτικό
σχο...